اولويت بندي ريسك هاي ناشي از تغييرات اقليمي در كلان شهر تهران با روش فازي AHP و ارائه راهبردهاي پيشگيري، كاهش اثرات و سازگاري

تشديد تغييرات اقليمي در دنيا باعث بروز اثرهاي جدي بر محيط زيست شهرها و وقوع خطرهاي جبران ناپذير مي شود. پيش بيني 10 ساله تغييرات پارامترهاي اقليمي در كلان شهر تهران كه همواره با مشكلات روزافزون زيست محيطي مواجه است، حاكي از آن است كه ميزان دما و بارش تا سال 2021 با شيب بيشتري نسبت به گذشته افزايش خواهد يافت كه اين تغييرات مي توانند باعث بروز اثرها و ايجاد خطرهايي براي محيط زيست شهرها شوند. شناسايي اثرهاي كنوني و آينده اين تغييرات بر محيط زيست شهري مي تواند به برنامه ريزي جهت كاهش ريسك ها و بهره مندي از فرصت ها بينجامد. در مطالعات قبلي مهم ترين ريسك هاي احتمالي تغييرات پارامترهاي اقليمي در شهر تهران شناسايي شده است و در اين تحقيق تعداد 11 ريسك احتمالي متاثر از تغييرات دمايي و بارش در شهر تهران انتخاب شده و سپس با روش تحليل سلسله مراتبي فازي F-AHP به وزن دهي، رتبه بندي و اولويت بندي ريسك ها پرداخته شده است. سپس راهبردهايي به منظور پيشگيري، كاهش ريسك ها و سازگاري با تغييرات پارامترهاي اقليمي جهت بكارگيري در برنامه ريزي هاي 5 ساله شهر تهران ارائه شده است. اين راهبردها با استفاده از ابزارهاي سوات و ماتريس داخلي و خارجي تدوين شده و سپس به منظور كمي سازي استراتژي ها از ماتريس برنامه ريزي استراتژيك كمي استفاده شده است. نتايج اين مطالعه نشان مي دهد، بهينه ترين راهبردها، گروه راهبردهاي تدافعي مي باشند.