بررسي و تحليل موانع حقوقي و سياسي اصلاح ساختار شوراي امنيت

ANALYSIS OF LEGAL AND POLITICAL OBSTACLES TO REFORM OF THE STRUCTURE OF THE SECURITY OF COUNCIL

در سال‌ هاي اخير مذاكرات به‌ منظور تغيير قدرتمندترين و مؤثرترين ركن سازمان ملل متحد (شوراي امنيت)، به مباحث گسترده‌ اي دامن زده است. مزايا و اختيارات ويژه اعضاي دائم شوراي امنيت مانند حق وتو، اعمال تحريم و ... از سويي موجب برنتابيدن نظم موجود از جانب دولت‌ هاي منتقد و اصلاح‌ طلب شده، و از ديگر سو پنج عضو دائم شوراي امنيت را در مسير حفظ وضع موجود، متحد ساخته است. به هر حال از آنجا كه شوراي امنيت نماينده كليه كشورهاي دنيا نبوده و مسئول اصلي حفظ صلح و امنيت بين‌ المللي است، نويسنده در اين مقاله ضمن بررسي اجمالي دلايل نارضايتي از شوراي امنيت با تاكيد بر گروه 4 موانع اصلي ناكامي دولت­ هاي اصلاح‌ طلب را دو طيف سياسي و حقوقي بررسي مي‌ كند.

In recent years, negotiations in order to change the most powerful and effective elements of the United Nations, the Security Council, has sparked a wide range of debates. Benefits and special privileges of members of the Security Council such as the right to veto, imposing sanctions have forced some states to maintain this order on the one side, and has united 5 permanent members of the Security Council on the path to maintain the status quo, on the other.. However, since the Security Council is not representative of all countries of the world and is responsible for maintaining international peace and security, the authors both reviews the reasons for the dissatisfaction of the Security Council and identifies the main obstacles to the government's failure to the political and legal spectrum.