بررسي نظريه هاي تربيتي كودك از ديد برتراند راسل در حكايتِ طايفه دزدان گلستان سعدي (بابِ سيرتِ پادشاهان: حكايتِ چهارم)

Survey of Pedagogical theories for Children in One Story of Bustan Based on Russell’s views

فلسفه تحليليِ تعليم و تربيت، توضيح و تحليلِ ساختارِ فكر از طريق تحليل هاي منطقي و زباني است. در نزد بسياري از فيلسوفان تحليلي، ايضاحِ گزاره هاي فلسفي از طريق تحليلِ مفاهيم، راه گشاي حل مساله هاي تربيتي كودكان است. برتراند راسل (1872-1967م.) سهم بزرگي در تعليم و تربيت كودكان داشته است. از آنجا كه سعدي نيز به امر تعليم و تربيت توجه شاياني داشته، در مقاله پيشِ رو، حكايتِ طايفه دزدان، محلِ سنجشِ آراي برتراند راسل با آراي سعدي شيرازي قرار گرفته است. در بررسي به عمل آمده، مشاهده شد كه اين دو تن در مواردي تربيتي اتفاق نظر داشته اند و در مواردي اختلاف نظر. اين جستار به تبيين نظر اين دو متفكر اختصاص دارد.

Analytical philosophy of pedagogy deals with explaining thought structures by logical and linguistic analysis. Most of analytic philosophers believe that the clarification of philosophical propositions through concept analyses can be effective in pedagogical issues in children. Bertrand Russell (1872-1967) had a great role in pedagogical issues of children. Since Sa’di has focused on pedagogical issues, too, we study the story of “clan of thieves” by keeping an eye on Russell and Sa’di. We conclude that they have some consensuses as well as some differences. This essay explains their distinctive views.