مفهوم شناسي «تورات» و «انجيل» در كاربردهاي قرآني

Semantics of Torah and Gospel in Quranic Cases of Usage

قرآن كريم علاوه بر آنكه يهوديان و مسيحيان را «اهل كتاب» معرفي مي كند، هجده بار از واژه «تورات» و دوازده بار از واژه «انجيل» براي مجموعه معارف الهي اعطا شده به حضرت موسي عليه السلام و حضرت عيسي عليه السلام استفاده مي كند. از طرفي، قرآن در ضمن آيات تصديق، كه گاه خطاب به يهوديان و مسيحيان هستند، به حسب ظاهر، متن مقدس آنان را تاييد مي كند. حال اين سوال رخ مي نمايد كه آيا كاربردهاي «تورات» و «انجيل» در قرآن را مي توان ناظر به متن موجود در زمان نزول آيات دانست يا نه؟ در پاسخ اين سوال دو فرض قابل تصور است. بنا بر فرض نخست، چگونه مي توان اين دو نام را با وجود ناهمخواني هاي محتوايي بين قرآن و متون مقدس يهودي ـ مسيحي به جا مانده از آن زمان، ناظر به اين متون دانست؟ و در صورت پذيرش فرض دوم، چگونه مي توان آياتي را كه به تصديق متون موجود در دست يهوديان و مسيحيان معاصر نزول قرآن اشاره دارند، توجيه و تبيين كرد؟ اين نوشتار، با اشاره به نوعي دلالت خاص براي كاربردهاي واژه هاي «تورات» و «انجيل» به پرسش مزبور پاسخ مي دهد.

The holy Quran, introducing Jewshes and Christaian as people of the Book, uses Torah, 18 times, and Gospel, 12 times, respectively for Moses and Jesus` revealed teachings. As is understood by some Quranic verses in the field, these two books have been confirmed by the holy Quran. Now one may ask: may one consider the confirmation to include the present versions of the two books? For the question two states may be regarded: one knowing the verses as confirming present versions and the other as confirming their versions as were the cases at the time of Quran revelation. Now, one may ask: how can we justify the holy Quran`s confirmation with regard to the two given states? The paper, believing particular meaning for Torah and Gospel has answered the question