رابطه سبك هاي فرزندپروري والدين و آسيب هاي كودكي ادراك شده فرزندان با سبك هاي دلبستگي بزرگسالي آن ها

Relationship of Parenting Styles and Offspring’s Perceived Childhood Traumas with their Attachment Styles in Adulthood

بسياري از پژوهش هاي انجام شده در زمينه دلبستگي بيان كرده اند كه تعاملات مراقب ـ كودك و واكنش هاي مراقب به كودك، نقشي اساسي در شكل گيري دلبستگي كودك ايفا مي كنند. هدف اين پژوهش تبيين چرخه انتقال بين نسلي سبك هاي دلبستگي بود كه در اين راستا به بررسي تاثير سبك هاي فرزندپروري والدين و آسيب هاي كودكي بر سبك هاي دلبستگي فرزندان پرداخته شد. در اين پژوهشِ پس رويدادي با طرح علي، 175 نفر از دانشجويان ايراني به روش در دسترس از دانشگاه خوارزمي، تهران و علوم پزشكي البرز انتخاب شده و به ابزار پيوند والدين، پرسش نامه آسيب هاي كودكي و پرسش نامه سبك هاي دلبستگي بزرگسالان پاسخ دادند. داده ها به وسيله آزمون تحليل واريانس، تحليل ميانجي و تحليل مسير مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه تفاوت در سبك هاي فرزندپروري والدين موجب تفاوت در سبك هاي دلبستگي فرزندان آن ها مي شود. نتايج تنها از رابطه بين دو مولفه مراقبت و كنترل والدين با شاخص اجتناب دلبستگي حمايت كردند و بين اين مولفه ها با شاخص اضطراب، رابطه اي مشاهده نشد. از طرفي آزار عاطفي ادراك شده ، در رابطه بين مولفه هاي فرزند پروري والدين و شاخص اجتناب دلبستگي فرزندان، ميانجيگري مي كند. نهايتاً به مدلي دست يافتيم كه چگونگي تاثير هم زمان دو عامل مراقبت و كنترل بر شاخص اجتناب، با ميانجيگري آسيب هاي ادراك شده كودكان را نشان مي دهد.

Various studies on attachment show that child-caregiver interaction and caregiver’s reaction to child have momentous role in formation of child’s attachment. The aim of this study was to explain the intergenerational transmission cycle of attachment styles. In this regard the effect of parenting styles and childhood traumas on children’s attachment styles was investigated. This study is an ex post facto with causal design, and 175 Iranian available students were selected from Kharazmi University, Tehran University and Alborz University of Medical Sciences. Participants completed the Parental Bonding Instrument, the Childhood Trauma Questionnaire, and the Adult Attachment Questionnaire. Data were analyzed by ANOVA, mediation analysis, and path analysis. The results indicated that different parenting styles lead to different attachment styles in children. Our results supported the relationship between parent’s care and over-protection factors with avoidance index of attachment, while no significant relationship was observed between these two factors with anxiety index. Moreover, perceived emotional abuse had a mediator roll in the relationship between parenting components and avoidance index of attachment. Finally, we achieved a model of simultaneous effects of two care and control factors on avoidance index, which is mediated by the perceived childhood trauma.