بررسي اثربخشي شيوه هاي آموزش مديريت بحران بر يادگيري داوطلبين طرح دوام (نمونه موردي منطقه 6 تهران)

پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي شيوه هاي آموزش مديريت بحران بر يادگيري داوطلبين طرح دوام در منطقه 6 شهر تهران انجام گرفته است. پژوهش توصيفي و پيمايشي و جزء تحقيقات كاربردي است. جامعة آماري 210 نفر از داوطلبين طرح دوام منطقه 6 تهران از ابتدا تا نيمسال دوم 94 و با حجم نمونه 136 نفر(طبق جدول مورگان)، به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب گرديده است. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامة 30 سؤالي محقق ساخته بوده است كه پس از تأييد روايي صوري و پاياني ضريب آلفاي كرونباخ (0/872=α) به اجرا درآمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t تك گروهي، t دو گروه و فريدمن استفاده شد. بر اساس آزمون فريدمن، از ديدگاه داوطلبين، آموزش تئوري مديريت بحران، بر يادگيري داوطلبين كمترين اهميت و استفاده از مربيان مرتبط بيشترين اهميت را در ميان مؤلفه هاي اثربخشي شيوه هاي آموزش مديريت بحران دارد. نتايج آماري مشخص مي كند كه، همگي مؤلفه هاي شيوه هاي آموزش مديريت بحران بر يادگيري داوطلبين طرح دوام تأثير گذار است، در نتيجه مي توان گفت، شيوه هاي آموزش مديريت بحران بر يادگيري داوطلبين طرح دوام تأثير گذار است.