از آموزش و رياضي، تا آموزش رياضي

در اين فصل تاريخ گسترش آموزش رياضي را از وضعيت آغازي آن كه يكي از حوزه هاي كاري رياضي دانان به شمار مي رفت تا تولد آن به عنوان يك حوزۀ علمي و پژوهشي مستقل مرور مي كنيم. در اين مقاله نقش ارتباطات رياضي از طريق رشد مجله ها و كنفرانس هاي پژوهشي مورد تحليل قرار مي گيرد. اقدامات انجام شده براي جلب همكاري هاي بين المللي در مواجهه با مسائل مربوط به تدريس و آموزش رياضي، با ارجاع به مجله تدريس رياضي و ICMI بررسي مي شود. در اين بررسي اصلاحات برنامه هاي درسي و روشي كه باعث ايجاد تغييرات در رياضيات مدرسه اي در قرن بيستم شد، در نظر گرفته شده است. با پذيرش اين مطلب كه پژوهش در آموزش رياضي چيزي بيش از تمركز سنتي بر بحث درباره گزينه هاي مختلف براي برنامه هاي درسي در سطوح مختلف است، چند خوشه تخصصي را شناسايي و مباحث خاص مربوط به آموزش رياضي را در سطح جهاني مطرح كرده ايم. سپس اين خوشه ها را در سه حوزه اصلي گروه بندي كرده ايم. اين سه حوزه عبارت اند از روان شناسي، مطالعات اجتماعي، فرهنگي و سياسي و تناسب نظريه ارائه شده براي آموزش رياضي.