اثربخشي آموزش تلقيح استرس بر پرخاشگري، در پسران نوجوان

The Effectiveness of Stress Inoculation Training on Aggression, Anger and Hostility in Adolescent Boys

مقدمه: اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي آموزش تلقيح استرس بر پرخاشگري بدني، كلامي و خصومت نوجوانان پسر صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با دو گروه آزمايش و گواه است. جامعه ي پژوهش حاضر پسران دانش آموز 12- 15 ساله ي منطقه ي 6 مشهد بود. نمونه ي پژوهش 24 دانش آموز بود كه براساس كسب بيشترين نمره در آزمون پرخاشگري باس- پري انتخاب شده بودند و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و گواه تقسيم شده بودند. ابزار اين پژوهش پرسشنامه ي پرخاشگري باس- پري بود. آزمودني هاي گروه آزمايش، آموزش تلقيح استرس را در 8 جلسه دريافت كردند. اما گروه گواه هيچ نوع خدمات روانشناختي دريافت نكردند. داده ها با استفاده از تحليل كوواريانس يك متغيره و چند متغيره انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد آموزش تلقيح استرس خصومت، پرخاشگري بدني و پرخاشگري كلامي را در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه به طور معناداري كاهش مي دهد (0/01>p). اما خشم در اثر آموزش تلقيح استرس تغيير معناداري در گروه آزمايش نسبت به گروه گواه نكرد. نتيجه گيري: آموزش تلقيح استرس با اثرگذاري بر ابعاد شناختي و رفتاري پرخاشگري روشي موثر براي كاهش ميزان پرخاشگري و خصومت است. با وجود اين، يك مداخله ي جامع تر (شامل خانواده و محيط اجتماعي) با جلسات درماني بيشتر احتمالا مي تواند بر كاهش خشم (بعد هيجاني پرخاشگري) تاثيرگذار باشد.

Introduction: This study was aimed to examine effectiveness of Stress Inoculation Training on physical aggression, verbal aggression, anger and hostility in adolescent boys. Method: This study is quasi-experimental and pretest - posttest with control group. The study population included adolescent boys aged 12-15 years old in Mashhad. The sample was 24 students that were selected according to gain the highest score in Buss Perry Aggression Questionnaire and randomly was assigned to experimental and control groups. Buss Perry Aggression Questionnaire was used as tool in current study. The experimental group received 8 sessions of Stress Inoculation Training but the control group did not receive any psychological treatment. Multivariate Analyses of covariance and One-Way Analysis of covariance were used to analyze the data. Results: Findings indicated that Stress Inoculation Training significantly reduced hostility, physical aggression and verbal aggression in experimental group in comparison to control group (p < 0.01). However, no significant change was observed in anger in experimental group in comparison to the control group. Conclusion: Stress Inoculation Training is effective method by affecting on cognitive and behavioral dimension for reducing aggression and hostility. However, more comprehensive intervention (including family and society) with more therapeutic sessions would probably be effective in reducing anger (emotional dimension of aggression)