توحيد افعالي از نگاه ابن سينا

Unity of Divine Acts in Ebn sina’s viewpoint

شيخ الرئيس ابن سينا، قسم چهارم از اقسام اصلي علم الهي -فلسفه اولي يعني خالقيت خداوند را با اشاره به اينكه خداوند - را نبايد فاعل، بلكه بايد خالق هر موجود ممكني دانست، آغاز كرده و بيان ميدارد كه علت خلقِ ماسوي الله، پيدايي و ظهور خداوند بر اساس حكمت و اختيار اوست و با تبييني عالمانه از حدوث و قدم بيان مي دارد كه مخلوق خداي ازلي، قديم زماني است. شيخ الرئيس بعد از اثبات خالقيت حق تعالي، به تبيين قاعدة الواحد پرداخته و ضمن بيان اينكه از واحد حقيقي جز واحد صادر نميشود، با اشاره اي به سلسله مراتب موجودات، كيفيت صدور كثير از واحد را بدور از هر تناقضي با قاعدة الواحد، تبيين ميكند و در نهايت بعد از اينكه با برهاني قاطع در مقابل متكلمين به اثبات رسانيد كه ملاك نيازمندي معلول به علت امكان است و موجودات در بقاء نيز محتاج خداوند هستندبيان مي دارد، ممكن نيست موجودي كه در وجود و بقائش استقلالي از خود ندارد در فعلش مستقل باشد و حق اين است كه گفته شود فعل ممكنات در طول فعل خداوند و مؤثر حقيقي تنها خدا است و اين يعني توحيد افعالي خداوند.

Sheikh- ol – raees Ebn sina opened fourth section of genuine divine science (philosophy) means creativity of god with allusion to never account subject but creator of each possible existing and expression reason of creation otherwise god, his appearance based on his wisdom and authority. Then he expression with wisely statement of occurrence and old that the creature of internal god. Then Sheikh- ol – raees Ebn sina after proof creation of god pay off to expression rule of unit (alvahed) and while real unit don’t issued save unit, citing to hierarchy of creature and expression the issue of favorite out of every inconsistency and finally proved against of speakers (Almotakalemin) the criterion requirement caused to because ,is eventuality and creatures require to god in survival .and say it is impossible the creature don’t independent in survival , should independent in his work. Is that say: the creature work is in length of god.