آشنايي‌زدايي و هنجارگريزي معنايي در داستان آيينه اثر ايلزه آيشينگر

Defamiliarization and Semantic Deviation in Mirrorstory

آشنايي‌ زدايي شامل همة شگردهايي مي‌شود كه در برجسته‌ سازي و زيبا‌آفريني يك متن ادبي دخيل هستند. يعني مؤلف با زدودن تكرار از صورت زبان، سخني زيبا و تأثير گذار خلق مي‌كند. اين شگردها موجب به تأخير افتادن و گسترش معناي متن و در نتيجه لذت و بهره‌وري بيشتر خواننده از آن مي‌گردد. ايلزه آيشينگر نويسندة معاصر و توانمند اتريش در خلق داستان آيينه شيوه‌اي همانند كافكا دارد و واقعيت را آن طور كه هست به تصوير نمي‌كشد، بلكه با بهره جستن از تصاوير سورئاليستي و روش‌هاي گوناگون آشنايي‌زدايي معنايي مانند وارونه‌سازي رويدادها، استفاده از فن متناقض‌نما (پارادوكس) و نيز سمبل‌هاي گوناگون در داستان مذكور استادانه به توصيف آن پرداخته و خواننده را به چالش با مسايل روز وا مي‌دارد. مقاله حاضر در صدد است تا ضمن بررسي فنون مختلف هنجارگريزي معنايي در داستان آيينه مباني فكري و شيوة نويسندگي آيشينگر را به تصوير بكشد.

Defamiliarization is including all of techniques that are involved in foregrunding and beautification of a literary text. These techniques will result in delay and expansion of the context meaning and so the readers will enjoy and take adventage more. The Contemporary and powerful Authors Austrain, Ilse Aichinger, in creating the Mirrorstory didn’t draw the fact like it is as well es Kafka. But with the help of surrealism imaging and variable Methodes of semantic defamiliarization such as the use of paradox and also different types of symbols, masterfully described it in this story and With this outlook Aichinger challenges the readers of his work with regard to the social problems of their time. The present article is an attempt to familiarize the readers with Aichingers’s ideas and her various techniques of semantic deviation and their application in Mirrorstory.