تأثير «عطف» در پيدايش وجوه قرائت قرآن

Role of Conjunction in Sentence and its Effect on appearance of Aspects of Quran Readings

پژوهش در حوزه قرائات‌ قرآن كريم نشان مي‌دهد مسأله «عطف» در زبان عربي، از دو جهت بر پيدايش اختلاف‌هاي قاريان اثرگذار بوده است. نخست آنكه انعطاف‌پذيري پاره‌اي از واژگان در عطف شدن يا نشدن به واژه‌ پيشين، به اختلاف در تعيين اِعراب آن واژه مي‌انجامد. از سوي ديگر، گاه قاريان به‌رغم توافق در معطوف بودن يك واژه، در تشخيص «معطوف عليه» اختلاف داشته‌اند؛ امري كه به سبب خوانش متفاوت معطوف، به دو اِعراب مختلف منتج شده است. در اين ميان، مقاله حاضر بر آن است تا با كاوش در آيات مختلف قرآن، از الگوهاي تكرارشونده اختلاف قرائت كه متأثر از مسأله «عطف واژگان» مي‌باشند، پرده بردارد. روش و شيوه تحقيق حاضر، استشهاد به اختلافات پديدار شده ميان قاريان قرآن است و دستاورد و نتيجه آن، آشكار ساختن نقش عطف در پيدايش وجوه قرائت مي‌باشد.

Research on ‘reading of holy Quran’ demonstrates that the issue of ‘conjunction’ in Arabic language effects on appearance of readers’ disagreements from two aspects. First, flexibility of some words in conjunction to previous words, leads to disagreement on specification of function (Iᶜrāb). On the other hand, in spite of agreements on being subordinate in conjunction of one word, sometimes readers disagree in recognition of the primary word in conjunction which leads to two different function (Iᶜrāb) due to different reading of conjunct word. This essay attempts to discover recurring patterns of reading disagreement affected by the issue of words conjunction. The method of this article is reference to disagreements between Quran readers and the result is clarification of conjunction’s role in appearance of different readings.