اثر تنش خشكي آخر فصل بر شاخص هاي جوانه زني بذر و رنگيزه هاي فتوسنتزي ژنوتيپ هاي پايه مادري گلرنگ (Carthamus tinctrorius L.)

تنش خشكي از تنش هاي بسيار مهم در كاهش جوانه زني گياهان مي باشد. به منظور ارزيابي تاثير تنش خشكي بر ويژگي هاي جوانه زني بذر و رنگيزه هاي فتوسنتزي ژنوتيپ هاي پايه مادري گلرنگ، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي با چهار تكرار در آزمايشگاه تكنولوژي بذر دانشگاه شاهد در سال 1394 انجام شد. فاكتورهاي آزمايش شامل بذرهاي توليد شده در دو سطح شامل آبياري مطلوب و اعمال تنش خشكي بعد از مرحله ي گل دهي بر گياه مادري و چهار ژنوتيپ گلرنگ شامل صفه ي اصفهان، گلدشت، مكزيك 12 و لاين 411 بود. نتايج نشان داد ژنوتيپ و تنش خشكي تاثير معني داري بر صفات مورد بررسي داشت. افزون بر اين، نتايج نشان داد كه تنش خشكي صفات ميانگين مدت زمان جوانه زني، طول ريشه چه، محتواي كلروفيلb و محتواي كارتنوئيد را افزايش و ديگر صفات مورد ارزيابي را كاهش داد. بذرهاي توليد شده در شرايط تنش خشكي بر پايه مادري ژنوتيپ مكزيك12 داراي بيش ترين درصد جوانه زني (94/59 درصد)، شاخص طولي بنيه گياهچه (202/44)، شاخص وزني بنيه گياهچه (8/51) و ميزان كلروفيل b (0/42 ميلي گرم بر گرم وزن تر) بود. به طور كلي، اعمال تنش خشكي آخر فصل بر گياه مادري ژنوتيپ هاي بررسي شده سبب كاهش خصوصيات جوانه زني بذر و رشد گياهچه ژنوتيپ هاي گلرنگ گرديد. در مجموع بذر آن دسته از ارقامي كه پايه مادري آن ها با تنش خشكي مواجه شده اند جهت كاشت در مناطقي با محدوديت آبياري و يا احتمال خشكسالي در اين مناطق وجود دارد، مناسب نمي باشند.