بررسي امكان القاي تحمل به شوري آفتابگردان (Helianthus annuus L.) با پيش تيمار بذرها توسط پريدوكسين و كينتين

به دليل اثر مثبت پريدوكسين و كينتين بر جوانه زني و القاي تحمل به شوري در آفتابگردان اين آزمايش در مركز تحقيقات كشاورزي رشت در سال 1393 به صورت فاكتوريل بر پايه طرح كاملا تصادفي با سه تكرار اجرا شد. فاكتورهاي آزمايش شامل پيرودكسين (صفر ، 0/03 درصد و 0/06 درصد)، كينتين (صفر ، 10 و 20 ميلي گرم در ليتر) و شوري ( صفر، 50 و 100 ميلي مولار كلريد سديم) بودند. نتايج نشان داد كه برهمكنش شوري × كينتين × پريدوكسين بر تمامي صفات اندازه گيري شده به استثناي آنزيم هاي اكسيداتيو معني دار شد. برهمكنش كينتين × پريدوكسين بر آنزيم پراكسيداز معني دار بود. همچنين اثر پريدوكسين و برهمكنش شوري × كينتين بر مقدار پرولين و آنزيم كاتالاز معني دار بود. در تنش شوري (100 ميلي مولار)، بالاترين درصد جوانه زني در تيمار محلول 10 ميلي گرم كينتين × عدم مصرف پريدوكسين به دست آمد. برهمكنش شوري (50 ميلي مولار كلريد سديم) × كينتين (صفر) × پريدوكسين (0/06 درصد) بالاترين سرعت جوانه زني را نشان داد. نتايج اين آزمايش نشان داد كه بالاترين مقدار آنزيم پراكسيداز به برهمكنش كنيتين 20 ميلي گرم × پريدوكسين (0/06 درصد) اختصاص داشت. بالاترين مقدار پرولين در برگ گياه چه آفتابگردان، به ترتيب در برهمكنش تيمارهاي كنيتين (20 ميلي گرم) × شوري (100 ميلي مولار) و پريدوكسين ( 0/06درصد) × شوري (100 ميلي مولار كلريد سديم) مشاهده شد. بر اساس يافته هاي اين تحقيق، پيش تيمار بذرها با كينتين (20 ميلي گرم در ليتر) و پريدوكسين (0/06درصد) سبب افزايش ميزان آنزيم پراكسيداز و پرولين و بهبود تحمل به تنش شوري در گياه چه هاي آفتابگردان شد.