بررسي مقاومت به آهن گونه هاي گياهي معدن خاك نسوز استقلال آباده

حضور فلزات سنگين در لايه هاي سطحي خاك عمدتا ناشي از فعاليت هاي صنعتي و معدن كاري، احتراق سوخت و غيره مي باشد. اگرچه بسياري از اين فلزات جزء عناصر ضروري براي گياهان محسوب مي شوند، اما غلظتهاي بالاي آنها سبب بروز سميت در گياهان ميگردد. برخي از گياهان روييده در مناطق معدني نسبت به تنش مقادير بالاي فلزات سنگين داراي مقاومت مي باشند. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي مقاومت به آهن گونه هاي گياهي روييده در منطقه معدن خاك نسوز استقلال آباده ( فارس، ايران) بوده است. بدين منظور نمونه برداري از خاك شش ناحيه معدن و يك منطقه شاهد انجام گرفت. نمونه هاي گياهي در هر منطقه نيز جمع آوري گرديد. پس از نمونه برداري و آماده سازي نمونه ها پارامترهايي از قبيل اسيديته، هدايت الكتريكي، آهن قابل تبادل، آهن كل خاك و مقدار آهن گياه تعيين گرديد. نتايج حاصل از اين بررسي نشان داد مقدار آهن كل و قابل تبادل خاك هاي نمونه برداري شده از معدن در مقايسه با شاهد (خاك ناحيه غير معدني) افزايش معني داري داشت. با بررسي مقادير آهن در گونه هاي گياهي، ميتوان نتيجه گرفت كه برخي از گياهان روييده در معدن نسبت به سميت آهن مقاوم بوده و از هر دو راهبرد اجتناب و تحمل براي مقاومت در برابر مقادير بالاي آهن استفاده مي كنند. از جمله گياهان اجتناب كننده مي توان گونه هاي: nepeta macrosiphon , Lepidium persicum , lappula drobovii , Iris spuria , Peganum harmala و گياهان تحمل كننده گونه هاي: Erysimum repandum , mathiola , salvia sclarea , Cleome , Ocheria brardoiedes را نام برد.