تاثير كيفيت آب آبياري و سيستم‌هاي كودي مختلف بر برخي ويژگي‌هاي فيزيولوژيك و و بيوشيميايي گاوزبان اروپايي (Borago officialis)

گاوزيان اروپايي (Borago officinalis L.) يك گياه ارزشمند دارويي است و توليد آن براي تامين نيازهاي صنايع دارويي ارزش بالايي دارد. به منظور بررسي اثرات كيفيت آب و سيستم‌هاي مختلف كودي بر صفات فيزيولوژيك و بيوشيمايي گاوزبان اروپايي، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1391 در مزرعه دانشگاه زابل اجرا شد. عامل اصلي كيفيت آب آبياري در دو سطح؛ آبياري با آب رودخانه و آب شور چاه و عامل فرعي سيستم‌هاي مختلف كودي شامل كودهاي شيميايي NPK به نسبت 80:40:30 كيلوگرم در هكتار، كود دامي به ميزان 40 تن در هكتار، تركيب كود شيميايي و دامي به ميزان نصف مقادير ياد شده و تيمار عدم كود دهي بود. نتايج نشان داد با كاربرد آب شور محتواي آنزيم‌هاي اكسيداني، كربوهيدرات و پرولين افزايش معني‌داري يافت. كيفيت پايين آب آبياري موجب كاهش پروتئين گياه، فلورسانس كلروفيل و محتوي رطوبت نسبي برگ گرديد، اما تغيير معني‌دار در درصد موسيلاژ ايجاد نكرد. سيستم‌هاي مختلف كودي باعث افزايش صفات مورد مطالعه به جز فلورسانس كلروفيل، در مقايسه با تيمار عدم كوددهي گرديدند. در ميان تيمارهاي مختلف كودي كاربرد همزمان كود شيميايي و دامي در مقايسه با به‌كارگيري جداگانه آن‌ها اثربخش‌تر بود. برهمكنش كيفيت آب و سيستم‌هاي مختلف كودي بر آنزيم آسكوربات پراكسيداز معني‌دار شد. نتايج اين مطالعه حاكي از آن است كه گرچه آبياري با آب شور خصوصيات كمي و كيفي گاوزبان را كاهش داد، با اين حال مي‌توان با جايگزيني بخشي از كودهاي شيميايي با كودهاي آلي آلودگي‌هاي محيط را كاهش داد.