اثر سلنات سديم بر برخي آنزيم هاي آنتي اكسيدان در گياه آفتابگردان تحت تنش شوري

يكي از مضرترين عوامل محدود كننده رشد گياهان زراعي تنش شوري مي باشد. سلنيوم (Se) يك عنصر شبه فلز است كه بعنوان يك آنتي اكسيدان در گياهان، جانوران و تغذيه انسان مطرح است. دراين پژوهش تاثير سلنات سديم و شوري بر گياه آفتابگردان مورد بررسي قرار گرفت. گياهان تحت تيمارهاي مختلف سلنات سديم در غلظت هاي 0، 10 و 20 ميكرو مولار و كلريد سديم در غلظت هاي 0، 25، 50 و 75 ميلي مولار قرارگرفتند. نتايج نشان داد در گياهاني كه در معرض كلريد سديم قرار داشتند، در مقايسه با گياهان شاهد، با افزايش غلظت كلريد سديم، ميزان پروتئين كاهش يافت اما گياهاني كه در معرض همزمان كلريد سديم وسلنات سديم قرارداشتند، در مقايسه با گياهاني كه تنها در معرض تنش شوري بودند، در غلظت هاي يكسان كلريد سديم، ميزان پروتئين بيشتري را نشان دادند. با افزايش غلظت كلريد سديم، فعاليت آنتي­اكسيدان هاي آنزيمي از جمله كاتالاز، گاياكول پراكسيداز، آسكوربات پراكسيداز و سوپراكسيد ديسموتاز افزايش يافت. فعاليت آنزيم ها ي فوق در گياهاني كه تحت تيمار كلريد سديم و سلنات سديم بودند نسبت به گياهان تحت تيمار با كلريد سديم افزايش بيشتري را نشان دادند. ميزان مالون دي آلدهيد (MDA) نيز با افزايش غلظت كلريد سديم افزايش معني داري نشان داد. بيشترين ميزان مالون دي آلدهيد در تيمار 75 ميلي مولار كلريد سديم مشاهده گرديد كه نشان دهنده مكانيزم هاي در گير در تنش اكسيداتيو مي باشد. كاربرد سلنات سديم در همه تيمارهاي كلريد سديم موجب كاهش ميزان پراكسيداسيون ليپيد گرديد. اين نتايج نشان مي دهند كه سلنات سديم سبب افزايش بردباري به تنش شوري و كاهش اثرات مضر كلريد سديم در گياه آفتابگردان شده است.