ارزيابي تاثير حركت گروهي عابران در سرويس‌دهي پياده‌رو‌هاي شهري

حركت گروهي افراد در پياده‌رو‌ها به دليل خصوصيات متفاوتي كه با حركت عابرين تنها دارد، مي‌تواند تاثير قابل ملاحظه‌اي در جريان حركتي عابرين و درنتيجه سطح رضايتمندي آنها از پياده‌رو داشته باشد. در اين مقاله از يك روش جديد تحت عنوان ميكرو‌شبيه‌سازي براي ارزيابي سطح سرويس پياده‌روها در كشور استفاده شده است. براي اين كار شش سناريوي مختلف شامل حضور 10، 20 و 30 درصدي گروه دو نفره، 10 و 20 درصدي گروه سه نفره و حضور تركيبي 25 درصد گروه دو‌ نفره و 15درصد گروه سه نفره يكبار براي پياده رو با عرض 3 متر و يكبار براي پياده رو با عرض 5/4 متر در نظر گرفته شد. علاوه بر اين براي به‌دست آوردن پارامترهاي ورودي نرم افزار، 8 پياده رو در 4 منطقه از شهر تهران مورد مطالعه قرار گرفت. طبق نتايج تحقيق ميانگين فضاي حركتي با افزايش ترافيك گروه‌هاي عابر پياده كاهش مي‌يابد. همچنين روند كاهش سطح سرويس در پياده‌رو عريض‌تر با شيب ملايم‌تري نسبت به پياده‌رو باريك‌ تر اتفاق مي‌افتد. نتايج اين تحقيق، در كنار آيين‌نامه‌هاي موجود مي‌تواند به عنوان راهنمايي مناسب براي مديران و طراحان شهري براي بهبود روند طراحي هاي مسيرهاي پياده شهري، افزايش رضايتمندي شهروندان و صرفه‌جويي در هزينه انجام پروژه‌ها در كشور مورد استفاده قرار گيرد.