بررسي نقش سياست هدف‌گذاري تورم در اثرگذاري شوك‌هاي نفتي بر تجارت خارجي ايران

The Impact of Oil Shocks on Foreign Trade in Iran: The Role of Inflation Targeting Policy

هدف اين مطالعه بررسي تأثير سياست هدف‌گذاري تورم در جذب و كاهش اثرات منفي شوك‌هاي نفتي بر تجارت خارجي است. در اين راستا، با استفاده از مدل تعديل‌ شده كينزي جديد و در قالب رويكرد تعادل عمومي پوياي تصادفي براي يك اقتصاد باز كوچك، به بررسي تأثير سياست فوق براي اقتصاد ايران پرداخته شده است. با تعيين مقادير ورودي و برآورد پارامترهاي مدل با استفاده از روش بيزين طي دوره زماني 1393-1368، نتايج حاصل از شبيه‌سازي‏ متغيرهاي مدل بيانگر آن است كه در حالت اتخاذ سياست هدف گذاري تورم، نسبت به حالت عدم اتخاذ اين سياست، از شدت و دوره زماني اثرات منفي شوك درآمدهاي نفتي كاسته شده است. اين سياست در كنترل تورم به ‌طور كاملاً موفق عمل نموده و از شدت كاهش صادرات و افزايش واردات در زمان بروز شوك كاسته است. همچنين، در حضور سياست هدف‌ گذاري تورم، ميزان كاهش توليد غيرنفتي و توليد كل بعد از وقوع شوك از شدت كمتري برخوردار بوده است.

In this paper, we evaluate the effect of inflation targeting policy in absorption and reduce the negative impacts of oil shocks on foreign trade. In this regard, in order to evaluate the impact of this policy on the economy of Iran, we used a modified New Keynesian dynamic stochastic general equilibrium framework for a small open economy. We estimate the model using Bayesian approach over the period 1989-2014. The results of the simulation model variables indicate that inflation targeting policy in relation to the failure to adopt this policy, has been reduced the severity and duration of negative effects of oil revenues shock. This policy has been quite successful in controlling inflation and the severity of the decline in exports and increase in imports is reduced in case of shock. Also, in the inflation targeting regime, the decline in non-oil production and total production after the shock has been less severe.