تعيين سطوح آسايش اقليمي ماهانه در منطقۀ آزاد چابهار با نگاه گردشگري

Determining the Monthly Climatic Comfort Level in Chabahar Free Zone

با توجه به رابطه تنگاتنگ اقليم و گردشگري، سازمان ­هاي گردشگري بايد در برنامه ­­ريزي­ ها و طراحي­ هاي آينده، پتانسيل­ هاي زيست اقليمي مناطق را مدنظر قرار دهند. در اين پژوهش به منظور شناخت قابليت­ هاي اقليم گردشگري در منطقه آزاد چابهار از شاخص­ هاي زيست اقليمي ترجونگ، شاخص گرما، humidex، فشار عصبي، دماي مؤثر و بيكر استفاده شد. در همين راستا داده­ هاي هواشناسي ايستگاه سينوپتيك چابهار كه در منطقه آزاد واقع شده است، در طي دوره 1981 تا 2010 مورد استفاده قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه در اين منطقه، ماه ­هاي ژانويه، فوريه و دسامبر از بيشترين آسايش اقليمي براي گردشگري برخوردار هستند و كليه مدل­ ها مطلوبيت اين ماه‌ها را مورد تأييد قرار مي ­دهند. بر طبق نتايج بدست آمده از اكثر مدل­ ها، در اين ايستگاه ماه ­هاي مي، ژوئن و ژوئيه داراي شرايط آسايشي نامطلوبي براي گردشگران مي­ باشند و مسافرت به منطقه در اين ماه­ ها توصيه نمي­شود

According the close relationship between climate and tourism, tourism organizations should consider the bioclimatic potential of areas in future planning and designs. In this study, to recognize the potential of of tourism climate in Chabahar Free Zone, bioclimatic indices such as Terjung, Heat Index, humidex, stress, effective temperature and Baker were used.In this regard, meteorological data of Chabahar station that is located in the free zone, for the period 1981 to 2010 were used.The results showed that in the area, the months of January, February and December have the most climatic comfort for tourism and all models confirm the desirability of these months. According to most of the models, in this station the months of May, June and July have an unfavorable comfort conditions for tourists and travelling is not recommended during these months.