مروري بر الگوريتم هاي برش زني مدل قطعه و تاثير آن بر نمونه سازي سريع

روش هاي نمونه سازي سريع به عنوان گروهي از فرايندهاي توليد، عضو روش هاي مهم ساخت نمونه اوليه و گاه قطعه نهايي محسوب مي شوند كه مطالعه آنها با توجه به ماهيت هر يك از فرايندها امري ضروري به نظر مي رسد. تمام فرايندهاي نمونه سازي سريع بر پايه ايجاد مدل اوليه و برش زني آن استوار است. برش زني يا مستقيماً از مدل CAD صورت مي گيرد و يا به فايل STL تبديل شده و برش زني انجام مي شود. الگوريتم هاي برش زني تاثير مستقيمي بر هزينه و كيفيت قطعه توليدي دارند؛ به گونه اي كه با افزايش ضخامت لايه ها زمان توليد قطعات و هزينه آن كم مي شود؛ از سوي ديگر، كيفيت قطعه توليدي نيز كاسته خواهد شد. به اين دليل پژوهشگران اين حوزه را بر آن داشته تا الگوريتم هاي متنوعي را براي برش قطعه نمونه‍ سازي سريع گسترش دهند. در اين مقاله به بررسي اثر روش هاي مختلف برش زني قطعات (الگوريتم هاي برش زني مدل CAD) پرداخته شده و مورد تحليل و كنكاش قرار گرفته است.