اثر ورمي‏ كمپوست و تلقيح ميكوريزا بر عملكرد دانه و برخي خصوصيات فيزيولوژيكي سويا (Glycine max L.) تحت شرايط تنش كم‏آبي

به منظور بررسي اثر مصرف كودهاي ورمي‏ كمپوست و ميكوريزا بر عملكرد دانه و برخي خصوصيات فيزيولوژيكي سويا (Glycine max L.) در شرايط تنش كم‏آبي، آزمايشي در مركز تحقيقات كشاورزي شهرستان خرم آباد در سال ۱۳۹۲ اجرا گرديد. آزمايش به صورت كرت‏هاي خرد شده در قالب طرح پايه‏ بلوك‏هاي كامل تصادفي در چهار تكرار اجرا شد. عامل اصلي شامل انجام آبياري پس از ۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ ميلي‏متر تبخير از تشتك تبخير كلاس A و فاكتور فرعي شامل مديريت تغذيه‏اي (عدم مصرف كودهاي ميكوريزا و ورمي‏كمپوست، تلقيح با كود زيستي ميكوريزا گونه (Glomus hoi.)، مصرف پنج و ۱۰ تن در هكتار كود ورمي‏كمپوست، مصرف پنج و ۱۰ تن در هكتار كود ورمي‏كمپوست به همراه ميكوريزا) بودند. نتايج نشان داد كه بر همكنش تنش كم‏آبي × سطوح كودي بر دماي بالا و پايين سايه‏انداز بوته معني‏دار بود. استفاده از كودهاي تلفيقي در شرايط تنش كم‏آبي سبب كاهش دماي برگ‏هاي بوته گرديد. تنش كم‏آبي منجر به كاهش صفات شاخص سطح برگ، محتواي نسبي آب برگ و عددكلروفيل‏متر شد. در واكنش به سطوح كودي، بيشترين ميزان شاخص سطح برگ و محتواي نسبي آب برگ در تيمارهاي مصرف تلفيقي ورمي‏كمپوست به همراه ميكوريزا به دست آمد. با افزايش تنش كم‏آبي ميزان سرعت پر شدن دانه افزايش ولي طول دوره‏ مؤثر پر شدن دانه، وزن نهايي و عملكرد دانه كاهش يافت. بيشترين عملكرد دانه در تيمارهاي مصرف تلفيقي پنج و ۱۰ تن در هكتار ورمي‏كمپوست به همراه ميكوريزا به دست آمد كه به ترتيب ۲۳ و ۲۹ درصد بيشتر از تيمار شاهد بود. به نظر مي‌رسد استفاده تلفيقي از كودهاي ورمي‏كمپوست و ميكوريزا در مناطقي كه در معرض تنش كم‏آبي هستند، از طريق بهبود شرايط فيزيولوژيك گياه مي‏تواند موجب بهبود شرايط رشد گياه و حصول عملكرد بالاتر گردد. ، ، ،