ادغام‌هاي ضدرقابتي و ضمانت اجراهاي مقرر در حقوق ايران

Anti-mergers and Their Remedies in Iranian Law

ادغام شركت ها علي رغم آنكه بنگاه اقتصادي را از شرايط نابسامان مالي خارج نموده و توان رقابتي آنها را بهبود مي بخشد، پيامدهاي ناخواسته بر رقابت در بازار به جاي گذاشته و از منظر اقتصادي آثار منفي به بار مي آورد. قانونگذار ايراني براي جلوگيري از تحقق ادغام هاي ضدرقابتي در فصل نهم قانون اجراي سياستهاي كلي اصل 44 قانون اساسي مصوب 1386، معيارهايي از جمله ايجاد تمركز را پيش بيني نموده است. چون حقوق ايران در خصوص اين نهاد مهم در آغاز راه خود قرار دارد از منظر مقررات رقابتي با ابهام ها و كاستي هايي، هم از جهت ارائه معيارهاي احراز ادغام هاي ضدرقابتي و هم از حيث پيش بيني ساز وكارها و ضمانت اجراهاي مناسب و بازدارنده همراه است. ضمانت اجراهايي از جمله ابطال، فسخ، تجزيه و تعليق كه در عمل براي اجراي آنها، ابهام ها و مشكلاتي وجود دارد.

Although companies’ merger help out the enterprise from financial trouble improving their competitive strength, leave undesirable effects on the competition, from economic view incur some negative consequences on the market. In order to prevent anti-competitive mergers, the Iranian legislature in chapter 9 of the Implementation of the General Policies of Article 44 of the Constitution Act 1386, has provided some criteria such as concentration. As the Iranian Law on this crucial topic is at its early stage of development, from the competitive rules point of view suffers gaps and ambiguities both for offering criteria to recognize anti-competitive mergers and setting up a mechanism as well as appropriate and deterrent remedies. There are remedies such as annulment, recession division and suspension whose practice is faced with some difficulties as well as ambiguities.