مروري انتقادي بر كتاب انسان شناسي زبانشناختي

الساندرو دورانتي در اين درس نامه نوآورانه، انسان شناسي زبان شناختي را حوزه اي ميان رشته اي معرفي مي كند كه زبان را به مثابه ذخيره اي فرهنگي و سخن گفتن را به منزله عملي فرهنگي مطالعه مي كند. اين كتاب اولين اثر در حوزه انسان شناسي زبان شناختي است كه به فارسي ترجمه شده است. در اين كتاب، نظريه ها و روش هاي انسان شناسي زبان شناختي معرفي مي شود و اين كار از رهگذر مباحثي چون گونه گوني زباني، دستور كاربردي، نقشِ سخن گفتن در تعامل اجتماعي، سازمان و معناي ساخت هاي محاوره اي و مفهوم مشاركت در حكم واحدِ تحليل انجام مي گيرد. كتاب انسان شناسي زبان شناختي در عين برخورد مبتكرانه با موضوع تحقيقِ خود، اثري خواندني و مناسب براي علاقه مندان به خصوص دانشجويان اين رشته است.