بررسي مقايسه اي همخوان هاي زبان چيني و فارسي

در بحث آموزش زبان دوم، ميزان شباهت يا تفاوت نظام آوايي دو زبان، در يادگيري آن توسط زبان آموزان تاثير مستقيمي دارد و بديهي است هر چه ميزان شباهت بيشتر باشد، يادگيري براي دانشجويان ساده‌‌‌‌تر خواهد بود و تفاوت بيشتر، دشواري هاي آموزش را دوچندان مي كند. درپژوهش حاضر، يك تست شفاهي از 45 نفر از دانشجويان رشته زبان چيني در مقطع ليسانس دانشگاه شهيد بهشتي به عمل آمده است كه تمامي همخوان هاي زبان چيني توسط آنان خوانده مي ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و با بررسي فايل صوتي ضبط شده، تعداد دانشجوياني كه هر يك از همخوان ها را درست يا غلط تلفظ كرده اند مشخص مي گردد.نتايج به دست آمده از تست شفاهي به وضوح نشان مي دهد كه 10 عدد از همخوان ها بدون هيچ اشتباهي توسط فراگيران زبان چيني تلفظ شده اند، و 11 عدد از همخوان ها كه با همخوان هاي زبان فارسي تفاوت داشته اند با ضريب خطاهاي متفاوتي توسط فراگيران تلفظ شده اند.كه نشان دهنده آن است كه 47% همخوان هاي زبان چيني و فارسي از لحاظ نظام واجي و آموزش فراگيران تطابق مناسبي دارند. كه اين مسئله فرضيه اي را كه در اين پژوهش مطرح شده بود به درستي تاييد مي نمايد.