بررسي سازگاري كلن هاي جديد تاج باز صنوبر در منطقه لشت نشاء گيلان

توسعه شهرنشيني و رشد جمعيت، تقاضاي مصرف چوب را افزايش داده است كه زراعت چوب تا حدي نياز به مواد چوبي را تأمين مي كند. صنوبركاري با ارقام تندرشد صنوبر، نياز به بررسي سازگاري و پتانسيل توليد چوب دارد. پژوهش پيش رو در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار و 12 تيمار ( 11 كلن جديد صنوبر و يك كلن شاهد) به منظور تعيين سازگاري و ميزان توليد چوب در ايستگاه تحقيقات زراعي لشت نشاء استان گيلان انجام شد. در هر قطعه نمونه آزمايشي، 12 اصله نهال يك ساله با فاصله 4*4 متر كاشته شدند. در پايان اجراي پروژه، قطر، ارتفاع، حجم و درصد زند هماني درختان محاسبه شد. نتايج نشان داد كه تمام كلن ها داراي سازگاري خوبي بودند، اما كميت رشدي متفاوتي از خود نشان دادند. كلن ها P. d. ،P. x. Intreramericana P. e. Ita و 199 P. d. 92.258 ،Marquette به ترتيب با قطرهاي 12/8، 12/35، 10/58 و 9/42 سانتي متر و ارتفاع هاي 11/8، 12/58، 12/22و 10/76 10 متر نسبت به كلن شاهد (P. d. 10 ( 69.55 با قطر 9/65 سانتي متر و ارتفاع 10/62 متر افزايش رشد داشتند. همچنين حجم درختان كلن هاي فوق و شاهد به ترتيب 9/35، 9/76، 6/84، 5/11 و 5/83 متر مكعب در هكتار در سال براي يك دوره پنج ساله به دست آمد. درصد زند هماني كلن هاي متفاوت بود، به طوري كه كمترين درصد زنده ماني در كلن P. e. Blanc de poitou با 66/6 درصد و بيشترين آن در كلن هاي P. e. 87m و 119 P. d. Marquette ،P. e. 92.160 ،P. e. 66 45.51 با 97/2 درصد مشاهد، شد. كلن هاي مذكور را مي توان پس از تحقيقات تكميلي، به عنوان كلن هاي شايسته و موفق در برنامه جامع توسعه زراعت چوب معرفي و مورد استفاده قرار داد.