براهمكنش تنش شوري، خشكي و دما بر خصوصيات جوانه‌زني بذر و رويش گياهچه گياه دارويي بادرنجبويه (Melissa officinalis L.)

اين آزمايش به منظور بررسي پاسخ جوانه‌زني بذر بادرنجبويه (.Melissa officinalis L) نسبت به دما و پتانسيل آب صورت گرفت. دماهاي استفاده شده در اين آزمايش، 10 سطح دما شامل 5، 10، 15، 20، 23، 25، 27، 30، 32 و 35 درجه سانتي‌گراد بود. در هر دما تاثير تنش شوري شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسكال سديم كلريد وتاثير تنش خشكي شامل صفر،0/2-، 0/4-، 0/6- و 0/8- مگاپاسكال پلي اتيلن گلايكول بر خصوصيات جوانه‌زني مورد بررسي قرار گرفت. اين آزمايش در آزمايشگاه بذر پرديس كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه تهران در سال 1393 انجام شد. داده‌ها بصورت فاكتوريل در قالب طرح كاملا تصادفي با چهار تكرار آناليز شدند. نتايج نشان داد كه اثر دما در پتانسيل آب بر شاخص‌هاي جوانه‌زني معني‌دار بود. صفات مورد مطالعه عبارت بودند از درصد جوانه‌زني، سرعت جوانه‌زني، طول ريشه‌چه و ساقه‌چه و شاخص بنيه. با افزايش شدت كلرور سديم و پتانسيل اسمزي درصد و سرعت جوانه‌زني بذرهاي بادرنجبويه به طور خطي كاسته شد و در هر دو آزمايش بيشترين درصد جوانه‌زني مربوط به تيمار شاهد (90 درصد) و كمترين درصد جوانه‌زني (20 درصد) مربوط به پتانسيل 0/8- مگاپاسكال بود. با كاهش پتانسيل آب و افزايش ميزان شوري، شاخص بنيه گياهچه كاهش پيدا نمود. بذرهاي بادرنجبويه در دماهاي 5، 10، 15 و 35 درجه سانتي‌گراد و در هيچ سطح رطوبتي جوانه نزدند. نتايج اين پژوهش مي‌تواند براي مطالعات آتي در مورد اكولوژي بذر گياه بادرنجبويه مفيد باشد.