ارزيابي مولكولي ژن‌هاي van A و van B در جدايه‌هاي انتروكوكي بيمارستاني مقاوم به ونكومايسين و تيكوپلانين

Molecular evaluation of vanA and vanB genes of enterococci isolates resistant to Vancomycin and Teicoplanin

زمينه و هدف : انتروكوك‌ها باكتري‌هاي گرم مثبتي هستند كه در دستگاه گوارش انسان يافت مي‌شوند. عفونت‌هاي بيمارستاني و مقاومت آنتي‌بيوتيكي سبب افزايش اهميت انتروكوك‌ها شده است. اين مطالعه به منظور ارزيابي مولكولي ژن‌هاي van A و van B در جدايه‌هاي انتروكوكي بيمارستاني مقاوم به ونكومايسين و تيكوپلانين با استفاده از روش مولكولي PCR انجام شد. روش بررسي : در اين مطالعه توصيفي 113 جدايه از بخش‌هاي مختلف بيمارستان علي‌بن ابي‌طالب (ع) شهرستان زاهدان به تفكيك جنس و گونه از لحاظ ويژگي‌هاي بيوشيميايي و فنوتيپي بررسي شدند. آزمون آنتي‌بيوگرام براي سنجش حساسيت آنتي‌بيوتيكي انجام گرديد. بررسي حداقل غلظت بازدارندگي رشد به روش E-test انجام شد. سپس بررسي مولكولي ژن‌هاي van A و van B با استفاده از روش PCR انجام شد. يافته‌ها : جدايه‌ها از نمونه‌هاي ادراري، كشت خون و ترشحات ريوي به ترتيب با مقادير 92%، 6.2% و 1.8% به دست آمدند. اين مطالعه نشان داد گونه‌هاي انتروكوكوس فكاليس و انتروكوكوس فاسيوم بيشترين مقاومت را در برابر آنتي‌بيوتيك‌هاي ونكومايسين و تيكوپلانين داشته و ژن van A در تمامي اين نمونه‌ها جدا شد و ژن vanB در همگي غايب بود. نتيجه‌گيري : فراواني انتروكوكوس فكاليس به مراتب بالاتر از گونه‌هاي ديگر بود؛ اما مقاومت گليكوپپتيدي در انتروكوكوس فاسيوم سهم بيشتري داشت.

Background and Objective: Enterococci is gram positive bacteria which is the inhabitants of gastrointestinal tract. Hospital infections and antibiotic resistance to enterococci is increased. This study was done to determine the molecular evaluation of vanA and vanB genes of enterococci isolates resistant to Vancomycin and Teicoplanin. Methods: In this descriptive study, 113 isolates samples were collected and identified according to biochemical test and cultural characteristics in Ali ibn Abi Talib hospital in Zahedan, Iran. Antibiogram test was done to determine antibiotic resistance pattern. E-test strip was used to evaluate the minimum inhibitory of concentration (MIC). PCR was used to detect the vanA and vanB genotype in Vancomycin and Teicoplanin resistance enterococci. Results: 92%, 6.2% and 1.8% of isolated samles collocted from urine, blood culture and pleura fluid, respectively. According to phenotype, 18.6% and 17.69% were resistance to Vancomycin and Teicoplanin, respectively. Resistance was observed in strains of Enterococcus faecalis and Enterococcus faecium. VanA genotype was seen in all of the resistance isolated species. Conclusion: This study showed that strains of Enterococcus faecalis and Enterococcus faecium have more antibiotic resistance to the Vancomycin and Teicoplanin, morever vanA genotype precence in all of resistance isolated samples.