چكيده فارسي :
از ديرباز موضوع تقسيم آيات قرآن به محكم و متشابه و تبيين معناي تاويل، مورد توجه مفسران قرآن بوده و درباره سه موضوع: محكم، متشابه و تاويل بحث هاي گسترده اي انجام گرفته است. بيشترين بحث ها به تعيين معناي متشابه مربوط مي شود كه در ميان انظار گوناگون دو نظر طرفدار بيشتري دارد. متشابه يعني عوالم غيبي مانند: برزخ و صراط و امثال اينها و متشابه يعني صفات خبري كه به ظاهر حاكي از تجسيم و تشبيه خداست و نظريه اخير مد نظر نويسنده اين مقاله هم قرار دارد.
واژه تاويل در قرآن در موارد متعددي به كار رفته است، مانند تبيين اسرار كارهاي به ظاهر نازيبا در مورد مصاحب موسي؛ بيان اسرار عمل به قانون هاي الهي؛ تبيين واقعيت رويا؛ نمايان شدن همه حقايق قرآني در روز قيامت و سرانجام تاويل متشابه.
نظريه برگزيده تاويل متشابه، تفسير آيه در پرتو آيات محكم است و به يك معنا از ظهور افرادي دست برمي داريم و به ظهور جملي اهميت مي دهيم. مثلاً آنجا كه مي فرمايد: آسمان و زمين را با دست هاي خود آفريديم، با توجه به قراين، منظور نفي شريك و هميار در آفرينش است يا در مورد آدم كه مي گويد: با دو دستم او را آفريدم، مقصود عنايت به آفرينش اوست. فتنه گران به ظاهر إفرادي تمسك مي جويند و اذهان را مشوش و عقايد تشبيه و تجسم را ترويج مي كنند ولي راسخان در علم به واقعيت آيات متشابه پي برده اند و به هر دو ايمان راسخ دارند و از تاويل آن آگاه هستند.
چكيده لاتين :
The subject of dividing the Qur'anic verses into " firm and ambiguous" and explaining the interpretation of "ambiguous" has been considered traditionally by the exegetes of the Qur'an, and three subjects have been widely discussed, namely: firm, ambiguous, and ta'wil (interpretation). The attem pts to identify the meaning of "ambiguous" have been mostly discussed and, among them, two opinions have m ore advocates. I) Ambiguous means the hidden worlds like: barzakh (interim period between life and resurrection) and the Path and so forth.
2) Ambiguous means predicate attributes which apparently indicate anthropomorphism of God. The latter is approved with in the present article. The
word "ta'wil (interpretation)" has been applied in different cases in the Qur'an, for instance in explaining the m ystery of the apparently disgracious acts of Moses' company; elaborating on the mysteries of applying the divine law (shari'a); explaining the reality of dream; unveiling of all the realities of the Qur'an on the Day of Resurrection; and finally, interpreting " ambiguous". The position held here in this article in regard to the interpretation of "ambiguous" is to interpret the verse in the light of the firm verses. In another word, we leave Ifrad1 appearance aside and focus on Jamal1 appearance. When it is stated, for example, that: "We created the heaven and the earth with our hands", it means, according to the indications, rejecting any partner in the creation of the world. Or when it is said about Adam that: "I had created him with both of my hands",
it refers to his creation. The instigators adhere to Ifrādī appearance and disconcert the minds of the people and propagate the beliefs on anthropomorphism of God, but those who have firmly rooted in knowledge have understood the reality of ambiguous verses and have firmly believe in both of them and are aware of their interpretations.
