بي‌اخلاقي علمي در ميان دانشجويان تحصيلات تكميلي

Unethical Behavior among Graduate Students

زمينه: ضعف پايبندي به اخلاقيات علمي، يكي از مسائل جدي در آموزش عالي مي‌باشد. از اين روي، هدف از پژوهش حاضر، تبيين ميزان بي‌اخلاقي علمي و برخي عوامل مؤثر بر آن در ميان دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه اصفهان انجام مي‌باشد. روش: پژوهش حاضر كاربردي و در زمرۀ پژوهش‌هاي همبستگي قرار دارد. جامعه پژوهش شامل دانشجويان تحصيلات تكميلي دانشگاه اصفهان بود كه 290 نفر از آنها با روش نمونه‌گيري طبقه‌اي متناسب به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه خود اظهاري شد. داده‌هاي تحقيق پس از جمع‌آوري با استفاده از روش‌هاي آماري مختلفي نظير مدل مقايسه ميانگين‌ها، تحليل واريانس، ضرايب همبستگي و مدل معادلات ساختاري تحليل شدند. يافته‌ها: بيش از دو سوم دانشجويان اظهار داشته‌اند كه به هيچ وجه در طول مدت تحصيل خود مرتكب هيچ يك از موارد بي‌اخلاقي علمي مطرح در پژوهش حاضر نشده‌اند و بيشترين فراواني، به موارد خفيف بي‌اخلاقي علمي مي‌شود تا موارد شديد. نتايج تحليل‌هاي بيشتر نيز نشان مي‌دهد كه از ميان متغيرهاي مستقل، متغيرهاي نگرش به بازدارندگي اساتيد و نگرش منفي به تقلب، اثر مستقيم بر بي‌اخلاقي علمي دارند. نتيجه‌گيري: عدم اهتمام جدي اساتيد به اخلاقيات علمي از يك طرف و نگرش مثبت دانشجويان به بي‌اخلاقي علمي از عوامل مهم زمينه ساز ارتكاب دانشجويان به اين گونه رفتارهاي مي‌باشند. در كنار ساير اقدامات از جمله تدوين قوانين و سياست‌هاي بازدارنده، توجه به آموزش و افزايش آگاهي كنشگران علمي اولويت بيشتري دارد.

Background: Unethical Behavior and lack of adherence to scientific ethics, is a serious problem in higher education. In this line, the aim of the present study, is explanation of the lack of scientific integrity and its associated factors among graduate students of Isfahan University. Method: This study is an applied-correlation research. Population of the study includes all Graduate students of Isfahan University. Among all, 290 subjects were selected as a sample group. Data were gathered by self- report questionnaire. Data were analyzed by using SPSS and Amos software. Results: More than 70 percent of students said they did not commit any of scientific misconduct raised in this study and the most frequent cases of academic dishonesty are mild rather than severe cases. Further analysis also shows that among the independent variables, the attitude towards teachers to deterrence and negative attitude to fraud have a direct effect on academic dishonesty. Conclusion: The lack of professor's serious commitment to scientific integrity on the one hand and the relatively positive attitude of students to commit academic dishonesty are among important factors underlie the misconducts of students. Along with other preventive measures, including laws and policy making, education and raising awareness of scientific actors have high priority.