تاثير آموزش هاي مهارت هاي اجتماعي بر خود توانمندسازي اجتماعي و ناگويي هيجاني دانش آموزان با ناتواني هاي يادگيري ويژه

Effect of Social Skills Training on Social SelfEmpowerment and Alexithymia in Students with Specific Learning Disabilities

زمينه: ناتواني‌هاي يادگيري ويژه يكي از رايج‌ترين اختلال‌هاي كودكان سنين مدرسه محسوب مي‌شود. اين كودكان به‌طورمعمول در زمينه‌هاي مختلفي نظير توجه، شناخت و ناگويي‌ هيجاني با مشكل رو به‌ رو هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير آموزش مهارت‌هاي اجتماعي بر خودتوانمندسازي اجتماعي و ناگويي هيجاني دانش‌آموزان با ناتواني‌ يادگيري ‌ويژه بود. روش: طرح پژوهش حاضر آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه مورد پژوهش را همه دانش‌ آموزان با ناتواني‌ يادگيري‌ ويژه شهرستان رشت كه در سال تحصيلي 1396-1395 از مراكز ناتواني‌هاي يادگيري خدمات آموزشي دريافت مي‌كردند، تشكيل دادند كه از اين تعداد نمونه‌اي به حجم 30 نفر به شيوه نمونه‌گيري تصادفي انتخاب و در 2 گروه آزمايش و گواه جايدهي شدند (هرگروه 15نفر). گروه آزمايش تحت 10جلسه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي قرارگرفتند و گروه گواه هيچ گونه آموزشي را دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس خود توانمندسازي اجتماعي فلنر و همكاران و مقياس ناگويي ‌هيجاني باگبي و همكاران استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل كوواريانس چند متغيري نشان داد كه آموزش مهارت‌هاي اجتماعي، خود توانمندسازي ‌اجتماعي را افزايش و ناگويي هيجاني را در دانش‌آموزان با ناتواني‌هاي يادگيري ويژه كاهش مي‌دهد (۰/۰۰۱>P). نتيجه‌گيري: نارسايي در خود توانمندسازي اجتماعي و ناگويي هيجاني كودكان با ناتواني يادگيري‌ ويژه، ضرورت توجه به مهارت‌ هاي اجتماعي را 2 چندان مي‌كند، همچنين آموزش مهارت‌ هاي اجتماعي در شكل‌دادن به هويت كودكان، پذيرش نقش‌ هاي اجتماعي، مسئوليت‌ پذيري و حل تعارض‌ ها انكارناپذير است.

Background: Specific learning disability is one of the most common disorders in school children. These children usually have problems in various areas such as attention, cognition and alexithymia. The purpose of the present research was to determine the effect of social skills training on social self- empowerment and alexithymia in students with specific learning disabilities. Method: This study is an experimental research. The population of this research includes all elementary students with specific learning disabilities in Rasht city during the academic year of2016-2017. From this population, 30 students were selected by random sampling method and assigned to two experimental and control groups ( 15 students in each). The 10 sessions of social skills training were implemented for experimental group while the control group received no intervention. To collect the data, Social Competence Scale (Flener eta!., 1990) and Toronto Alexithymia Scale (Bagby et al., 1994) were used before and after training. Results: The results of multivariate analysis of covariance showed that social skills training significantly improved social self-empowerment and reduced alexithymia in the students with specific learning disabilities (P