تاثير عوامل سياسي بر مناسبات اقتصادي ايران در دهه اول انقلاب

The Impact of Political Factors on Economic Relationships in the First Decade of the Iran's Revolution

تا دهه 1960 استدلال اين بود كه مقوله هاي اقتصادي، مقوله هايي صرفاً اقتصادي هستند، اما از دهه 1970 به اين سو با شكل گيري مطالعات ميان رشته اي، ادبياتي پديد آمد كه استدلال مي كرد عوامل سياسي بر مناسبات اقتصادي موثر عمل مي كنند. اين مقاله با تاسي از اين ادبيات و با تمركز بر دهه اول انقلاب، تلاش مي كند نشان دهد چگونه پنج عامل سياسي شامل انقلاب، جنگ، بي ثباتي هاي سياسي، انشقاق سياسي و در نهايت پايگاه اجتماعي دولت در دهه مزبور بر مناسبات اقتصادي موثر عمل نموده است. به همين منظور اين مقاله نخست نشان مي دهد كه چگونه جنگ باعث كاهش درآمدهاي نفتي دولت در اين دهه شد. دوم مشخص مي سازد كه بي ثباتي ساخت سياسي چگونه به كاهش سرمايه گذاري هاي خارجي در اين دوره انجاميد. سوم با تاكيد بر انشقاق سياسي آشكار مي سازد كه چگونه اين عامل موجد عدم اجماع اقتصادي شد. در نهايت مشخص مي سازد كه پايگاه اجتماعي دولت انقلابي از طريق چه سازوكارهايي به پيدايش سياست هاي اقتصادي مردم گرايانه كمك كرد. تمامي اين يافته ها نشان مي دهد كه مناسبات اقتصادي در دهه اول انقلاب تا چه ميزان تحت تاثير عوامل سياسي قرار داشته اند و الزامات آن را بازتاب بخشيده اند.

By the 1960s، the argument was that economic phenomena were purely economic subjects. But since the 1970s، with the revival of interdisciplinary studies، a literature has emerged that argued political factors are effective on economic phenomena. Inspired by this literature and with the focus on the first decade of the Islamic Republic's political economy، this article attempts to indicate how the five political factors، including revolution، war، political instability، political fragmentations، and ultimately the social background of government have affected economic phenomena. To doing so، firstly، this article shows how the war reduced the government's oil revenues in the decade. Secondly، it explains how political instabilities led to a reduction in foreign investment in this period. Thirdly، by emphasizing political fragmentations، it reveals how this factor led to a lack of economic consensus among political elites. Finally، it becomes clear that how the social background of the revolutionary state helped to the emergence of populist economic policies in Iran that time. All these findings show how far were the economic phenomena influenced by political factors and reflected its requirements in the first decade of the revolution.