سنجش جهت گيري برنامه ي درسي اساتيد: مطالعه موردي اساتيد دانشگاه كردستان

Assessing the Faculty Members Curriculum Orientations: Case Study in University of Kurdistan

هدف از پژوهش حاضر سنجش باورهاي اساتيد دانشگاه كردستان براي پي بردن به جهت گيري غالب برنامه ي درسي آنان است. پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ شيوه گردآوري داده ها، توصيفيِ پيمايشي است. جامعه آماري شامل كليه اعضاي هيات علمي دانشگاه كردستان است كه در سال تحصيلي 94-93 مشغول به تدريس بودند . با توجه به محدود بودن حجم جامعه، نه از روش نمونه گيري بلكه از روش سرشماري كامل استفاده شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه جهت گيري هاي برنامه ي درسي (COI) است. روايي و پايايي اين پرسش نامه در تحقيقات قبل اثبات شده بود اما براي اطمينان و لزوم انطباق با جامعه ما، روايي پرسشنامه با استناد به نظر اساتيد علوم تربيتي و پايايي آن با استناد به ضريب آلفاي كرونباخ (820.) مورد بررسي مجدد قرار گرفت. نتايج نشان دادكه ابتدا جهت گيري برنامه ي درسي فرايندهاي شناختي، و بعد از آن جهت گيري برنامه ي درسي عقل گرايي آكادميك جهت گيري غالب اساتيد بود. نكته ديگري عدم پيروي از يك جهت گيري در مواجه با عناصر برنامه درسي توسط اساتيد بود. همچنين نتايج نشان داد كه ميان جهت گيري برنامه ي درسي اساتيد و حوزه تخصص آن ها ارتباط وجود دارد.

The purpose of the present study is measuring the dominant orientation of the Kurdistan University Professors curriculum. This study is practical, in terms of purpose, and is descriptive survey, in terms of data collection methods. The target population is consists of all Kurdistan University faculty members who were teaching in 94-93 the academic year. Not sampling method but a complete census was used, due to the limited population size. Data collection tools are Mahlios standard questionnaire which measures dominant orientation of professors. Validity of this questionnaire reviewed and approved according to curriculum field professors and experts' opinion and its reliability reviewed and approved according to Cronbach's alpha coefficients (820). The results showed that first, the curriculum orientation of cognitive processes and then the curriculum orientation of academic rationalism was professors dominant orientation. The results also showed that there is relationship between the professors' curriculum orientation and their expertise.