رويكرد آمريكا به كشمكش فلسطين _ اسراييل (2015-2001)

(America's Approach to the Palestinian-Israeli Conflict (2015-2001

در اين مقاله سعي بر آن است كه تأثير سياست خارجي ايالات متحده آمريكا بر مناقشه اسراييل و فلسطين در يك دهه اخير مورد بررسي قرار بگيرد. پرسش اصلي اين مقاله اين است كه سياست خارجي ايالات متحده آمريكا در دوران رياست جمهوري «جرج دبليو بوش» و «باراك اوباما» چه تأتيري بر حل وفصل مناقشه بين فلسطين و اسراييل داشته است؟ با توجه به اينكه در اين مناقشه شش مولفه مهم امنيت، اختلافات سرزميني و مرزي، مسئله آوارگان فلسطيني، اسكان يهوديان در شهرك ها، آب و بيت المقدس نقش دارند، سياست خارجي آمريكا در ارتباط با شش موضوع مذاكرات صلح، كمك هاي اقتصادي و نظامي، لابي يهوديان در كنگره، امنيت، شهرك هاي اسراييلي و آوارگان فلسطيني مورد ارزيابي قرار گرفته است. همچنين براي يافتن پاسخ سوال اصلي با به كارگيري يك روش مقايسه اي، سياست خارجي دولت جرج بوش با سياست خارجي باراك اوباما در قبال مناقشه فلسطين- اسراييل مقايسه شده و درپايان اين گونه نتيجه گيري شده است كه سياست خارجي آمريكا در مواجهه با اين مناقشه نه يك صلح پايدار به وجود آورده است و نه منجر به يك جنگ تمام عيار شده است، بلكه عامل ثبات در وضعيت اين مناقشه بوده است.

This article will study impact of U.S. foreign policy on Israel _ Palestine conflict in recent decade. The main question of this article is that what are the effects of U.S foreign policy in Bush and Obama presidency on this conflict? Regarding six main problems of this conflict including security, territorial and border disputes, Palestinians refugees, settlement, water and Jerusalem, U.S. foreign policy towards peace negotiations, economic and military aids, Jews lobby in Congress, security, settlements and Palestinian refugees will be assessed. The main conclusion to be drawn from this paper is that U.S. foreign policy towards Israel_ Palestine conflicts neither provokes nor resolves it, but stabilizes the condition.