توهم مثبت كاركنان در سازمان

چرا برخي از روابط در مقابل فرازوفرودهاي زمان مصون مي مانند، اما برخي ديگر با كوچكترين چالشي مخدوش مي شود؟ توضيحي براي اين پديده مي توان داد كه افراد سيستمي از فرايندهاي شناختي دارند كه به آنها كمك مي كند ديدگاه خود در مورد جهان و روابط خود با محيط اطراف را شكل بدهند. اين فرايندهايي كه عمدتاً ناخودآگاه هستند، غالباً تلقي هاي مثبت مخدوشي را به وجود مي آورند كه به عنوان توهم مثبت شناخته مي شوند. اين نوع توهم باعث ايجاد احساس عدم قطعيت، رضايتمندي، و تعهد در روابط نزديك مي شود. ديدگاه ما اين است كه توهم مثبت مي تواند از منظر سازماني داراي اهميت باشد؛ زيرا چنين تصوراتي مي تواند منابع باارزشي را در اختيار افراد قرار بدهد كه قادر است روابط كاري در سازمان را تقويت كند. بدون چنين منابعي، آسيب پذيري سازمان و نيز كاركنان در برابر هزينه هاي روانشناختي، فيزيكي، و مالي ناشي از فروپاشي روابط كاري بسيار محتمل خواهد بود...