مطالعه ميداني كمك رهگذران در مترو تهران

Bystander’s intervention at Tehran metro

مقدمه: يكي از سوالات مهم روان شناسي اجتماعي در مورد چگونگي كمك رهگذران به افراد نيازمند به كمك است. هدف اين پژوهش سنجش ميزان كمك كردن افراد در مترو تهران بود. روش: در اين مطالعه شبه آزمايشي، 120 نفر از مسافران مترو، شامل 60 زن و 60 مرد مشاركت داشتند، كه به شيوه در دسترس انتخاب شدند. واكنش اين افراد كه از نزديك شاهد آدرس دادن اشتباه به يك مسافر مترو بودند، مورد مشاهده و ثبت قرار گرفت. يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه 43% از مسافران به فرد نيازمند به آدرس كمك كردند درحالي كه 57% از مسافران مترو هيچ كمكي نكردند. تحليل نتايج از طريقANOVA نشان داد كه تفاوت بين زنان و مردان قابل توجه بوده و زنان به طور معناداري بيشتر از مردان كمك كردند (p <0.01). تعامل جنسيت و موقعيت در كمك كردن به فرد نيازمند به كمك نيز معنادار بود (p <0.01). كمك كردن در موقعيت با الزام كم نيز به طور نسبتاً معناداري بيشتر از كمك كردن در موقعيتِ با الزام زياد بود. نتايج پژوهش دلالت بر اين امر دارد كه كمك كردن افراد به كساني كه نياز به كمك دارند در مكان هاي عمومي و پر رفت و آمد خيلي بالا نيست. به احتمال بسيار، در مكان هايي نظير مترو، شرايطي نظير عجله براي رسيدن به مقصد و جمعيت زياد مي تواند مانع توجه به شرايط و افراد شده و موجب كاهش كمك كردن شود. نتيجه گيري: با توجه به اهميت و ضرورت به موقع كمك كردن به افرادي كه در موقعيت هاي اضطراري قرار دارند، نياز به آموزش شهروندان براي توجه به افرادي كه نياز به كمك دارند، از اهميت خاصي برخوردار مي گردد.

Introduction: Social psychology studies indicate bystander intervention decreases as a result of cognitive process. This study aims to measure bystander intervention in Iran. Method: In a field experimental study، 120 people including 60 men and 60 women’s reactions to a person who were given a wrong address were observed and recorded. Results: Results of the research showed that 43% of people intervened and helped the person by giving her the right address. In addition، there were significant differences between men and women in helping as bystanders Women helped significantly more than men (p <0.01). The results also showed meaningful differences according to situation. In situation of low obligation people helped more than when there was high obligation (p <0.01). Conclusion: The results confirm the other studies related to bystanders’ intervention. It indicates that educating citizens in helping people in emergency situations is essential.