عدالت بين‌ نسلي در استفاده از محيط زيست از نگاه آيات و روايات

Intergenerational Justice in the Use of the Environment from the Quran and Hadiths Point of View

امروزه چگونگي استفاده از محيط زيست به يكي از مهم‌ترين از مسائل مورد توجه بشر تبديل شده است، تخريب و استفاده بي‌رويه از آن نگراني جدي‌اي نسبت به آينده بشر براي صاحب‌نظران به وجود آورده است، از اين رو ضرورت دارد تا اين موضوع را از منظر آيات و روايات و دليل عقل مورد بررسي قرار دهيم تا مباني فقهي اين مسئله تبيين گردد. با مراجعه به آيات و روايات و ادله عقلي مي‌توان حق بهره‌مندي همة بشر از محيط زيست سالم را استنباط كرد و در نتيجه آحاد بشر را مكلّف به رعايت حق سايرين در استفاده از محيط زيست دانست و از اين رو تصرفات تخريب‌گر نسبت به آن را از نظر شرعي ممنوع دانست، از اين بحث تحت عنوان عدالت بين‌نسلي در استفاده از محيط زيست ياد مي‌شود، زيرا تجاوز به حق آحاد بشر نسبت به محيط زيست نوعي تضييع حق و ظلم نسبت به ايشان به حساب مي‌آيد.

Environment has attracted so much attention recently. Misuse and increasing rate of environmental damaging activities have raised serious concern on current and future life of man. Thus it is necessary to scrutinize environmental issues from Islamic Jurisprudence point of view. Referring to the Quran, Hadiths, and logic, we can infer that all human beings have the right to enjoy a healthy environment. It is argued that religious resources make all human beings take care of the environment. Therefore, believers are obliged to respect others’ right in use of the environment and possession, and damaging the environment is religiously prohibited. Since encroaching on people’s right to enjoy a healthy environment is an instance of oppression, this issue is referred as intergenerational justice in the use of the environment.