چكيده فارسي :
حضور زنان در اجتماع از مسائل مهم و از موضوعات قابل بررسي و پژوهش است، زيرا حضور در اجتماع از يك نياز
فطري انسان سرچشمه مي گيرد. از همين رو، قرآن كريم طي آيات مختلف اين نياز فطري را پاسخ داده و حضور
اجتماعي زنان را به رسميت شناخته و در اين زمينه همة مسائل اجتماعي مربوط به آن ها را با معرفي زنان الگو
بيان كرده است؛ زناني كه تبيين عملكرد آن ها به خوبي مي تواند مؤلفه ها و آداب اجتماعي زنان را در ابعاد گوناگون
به طور دقيق و مطلوب مشخص كند. با وجود اهميت فوق العادة اين مبحث، فعاليت هاي علمي انجام گرفته در اين
زمينه (ديدگاه اسلام دربارة وجوب و چگونگي حضور زنان در ابعاد گوناگون اجتماع) اندك و انگشت شمار بوده و
اغلب به منابع روايي تكيه داشته اند. ازاين رو، اين مقاله با استنادات قرآني، تأييدات روايي و استدلالات عقلي به
بررسي و تبيين حضور اجتماعي زن در سه محور وجوب حضور، ابعاد حضور (سياسي، اقتصادي، نظامي و فرهنگي)
و شرايط حضور در اجتماع با روش توصيفي تحليلي بر مبناي تعقلي منطقي مي پردازد و نتيجه مي گيرد كه
حضور در اصل مجاز است و در بعضي شرايط وجوب پيدا مي كند و اين حضور در همة ابعاد و البته با شرايط خاص
خود است.
چكيده لاتين :
Women’s participation in society is an important and basic subject. Participation of women in the community originates from an innate need of the human. Accordingly, the holy Quran in various verses responded to this innate need and accepts the social participation of women, and with the introduction of the premier women it has expressed all social issues related to women, whose performance explanation could exactly define the components and social customs of women in various dimensions. Despite the importance of this topic, few studies have been carried out on this issue (from the viewpoint of Islam on the necessity and presence of women in various aspects of society) which often relies on narrative sources. Therefore, the current article aims to describe the social participation of women in three dimensions including the necessity of the presence, dimensions of presence (political, economic, military and cultural), and presence in the community based on the Quran, Rational argument and narrations. Finally, it is concluded that not only is the participation allowed, it is also necessary in some conditions, of course with its special characteristics.
