بررسي تأثير شيوه تأمين مالي دولت بر رشد اقتصادي ايران ( با تاكيد بر درآمدهاي نفتي و مالياتي دولت )

(Impact of Methods of Financing Government Expenditures on Economic Growth in Iran (Emphasizing the Oil and Tax Revenues

مخارج دولت در زيرساخت‌هاي عمومي، آموزش و بهداشت و درمان مي‌تواند زيربناي رشد باشد، ليكن روش‌هاي مختلف تأمين مالي اين مخارج، به‌گونه‌اي متفاوت رشد اقتصادي را تحت تأثير قرار مي‌دهند. بر اين اساس پژوهش حاضر تلاش كرده تا با استفاده از مدل رگرسيون انتقال ملايم (STR) و داده‌هاي ساليانه 1391-1350 به بررسي اثرگذاري شيوه‌هاي مختلف تامين مالي دولت بر رشد اقتصادي در چارچوب مدل‌هاي رشد اقتصادي متعارف بپردازد. نتايج اين پژوهش همگام با مباني نظري موجود، نشان داد كه تاثير روش‌هاي مختلف تأمين مالي مخارج عمومي بر رشد اقتصادي مشروط به وضعيت يك اقتصاد؛ به‌طور خاص و منطبق با نتايج اين پژوهش سطح سرمايه‌گذاري است. به اين نحو كه در رژيم اول، يعني هنگامي كه سهم سرمايه‌گذاري از GDP كمتر از 28/01 درصد است، تامين مالي از طريق درآمدهاي نفتي اثر منفي و تامين مالي از طريق درآمدهاي مالياتي اثر مثبتي بر رشد اقتصادي داشته است. اما در رژيم دوم، يعني هنگامي كه سهم سرمايه‌گذاري از GDP بيشتر از 28/01 درصد است، تامين مالي از هر دو روش درآمدهاي نفتي و مالياتي اثر مثبتي بر رشد اقتصادي داشته است. در نهايت و مطابق با انتظارات، نتايج اثر مثبت رشد سرمايه‌گذاري و جمعيت بر رشد اقتصادي را تاييد كرده است.

Government spending on public infrastructure, education and healthcare can provide a positive boost to economic growth, however each financing sources can affect economic growth differently. Which source of finance is less distortionary and boosts growth? In order to answer this question, this paper analyzes the impact of financing sources (oil and tax revenues) on the Iranian economic growth. To this, we use the Smooth Transition Regression model (STR) and annual data during 1971 to 2011. We find that each source of finance, and the way it is used affects economic growth differently. Our findings support two threshold behaviors in the relationship between method of financing and economic growth in Iran. This estimated threshold was 21.74 percent of GDP for oil revenues and 5.67 percent of GDP for tax revenues. Whenever proportion of oil revenues in GDP is less than 21.74 percent, financing through oil revenues have positive effect and whenever it is more than 21.74 percent, financing through oil revenues has significant and negative effect on the economic growth. Furthermore, with threshold value 5.67 for proportion of tax revenues in GDP, in both regimes financing through tax revenues have positive effect on the economic growth. Finally, the findings suggest that using oil revenues for financing government expenditures must include significant restrictions, and it is highly suggested to be replaced by tax revenues