تعهد به رازداري بانكي و قلمرو‌ آن در حقوق بانكي ايران

The Obligation of Banking Secrecy and its Territory in Iranian Banking Law

مراجعات روزافزون و دائمي مردم به بانك­ ها، بانك‌داران را بر بسياري از اسرار مشتريان، از جمله وضع مالي و توان اقتصادي و حتي اطلاعات شخصي آنان، مطلع مي‌كند. به منظور جلب اعتماد مشتريان و جلوگيري از سوء‌استفاده ­هاي اقتصادي و ضررهاي شخصي و تجاري، بانك‌ها اين اطلاعات را محرمانه تلقي كرده و از افشاي آنها خودداري مي­ كنند. اگرچه رازداري بانكي اصلي اجتناب ناپذير در حقوق همه كشورها است، اما با توجه به ضروريات و نيازهاي اجتماعي و به‌ويژه مقابله با فعاليت­هاي مجرمانه از قبيل تروريسم، پول‌شويي و فرار از ماليات، بي­ گمان داراي استثنا‌هايي است. اين استثناها اگرچه از كشوري به كشور ديگر تفاوت مي‌كند، اما روندهاي مشتركي نيز درخصوص آنها مشاهده مي‌شود. اين مقاله به بيان مباني و قلمرو رازداري بانكي در حقوق ايران پرداخته است و ضرورت قانون‌گذاري در اين زمينه به طور خاص را متذكر مي ­شود.

Increasing resort of people to the banks make them to access classified information of the customers such as financial status, balance of the account and personal information. In order to gain the trust of customers and prevent Personal and commercial losses and economic abuse, banks make these data confidential and refused disclosure of them. Although the protection of banking secrets is an inevitable principle concerning social necessities such as confronting crimes like money laundering, terrorism financing, tax evasion and the need for financial transparency, it is appropriable in such areas. These exceptions, however, varies from country to country but we seen more common trends in all. This paper shows the basis, sources, scopes and the effects of banking secrecy in Iranian law and note the necessities of legislation by that.