چكيده فارسي :
يكي از بنيادي‌ترين مسائلي كه در دل فلسفه سياسي و فلسفه حقوق مورد بحث قرار مي‌گيرد، بحث تقابل «حق» و «مصلحت» است. در يك سوي اين تقابل، افراد و حقوق آنها قرار مي‌گيرند و انتظار دارند حداقل حقوقي كه بنابر كرامت و شخصيت انساني هر فردي به وي تعلق مي‌گيرد، از جمله حق بر دادرسي عادلانه، براي آنها به رسميت شناخته شود. از سوي ديگر، جامعه به لطف و مدد نمايندگان و كارگزاران خود، در عين تلاش براي فراهم نمودن حداقل امكانات براي انسانها و تضمين آسايش و رفاه آنها، نيم نگاهي نيز به حفظ و بقاي خود از طريق رعايت برخي مصالح (از جمله برقراري امنيت) دارد. اين تقابل و رويارويي ميان حقوق افراد و مصالح جامعه، در جرايم تروريستي به بيشترين حد مي‌رسد و مهمترين مبناي فلسفي دادرسي كيفري افتراقي در جرايم تروريستي را تشكيل مي‌دهد. از طرفي متهمان و مظنونان فعاليت‌هاي تروريستي، خواهان يك دادرسي عادلانه به عنوان يك حق مسلم و شناخته شده براي نوع بشر هستند و از طرف ديگر، مقامات سياسي و قضايي به عنوان نمايندگان جامعه، درصدد حفظ امنيت جامعه بوده و يكي از راهكارها جهت نيل به اين هدف را در تعليق و ناديده گرفتن حقوق متهمان و مظنونان جرايم تروريستي مي‌بينند. آنها تعليق و تضييع حقوق اين گروه را به مثابه تضمين امنيت مي‌دانند. اين سناريو، از حوادث تروريستي يازدهم سپتامبر سال2011 آغاز و نه تنها هرگز پايان نيافت، بلكه روز به روز شدت يافت. در اين تحقيق، تلاش مي‌شود پس از تبيين اين تقابل و تشريح كيفيت آن در جرايم تروريستي، راهكاري منطقي براي حل آن ارائه گردد.
چكيده لاتين :
One of the most fundamental philosophical issues, which is examined in political philosophy and philosophy of law, is confrontation of right and expediency. One side of this confrontation are people and their rights who expect the recognition of minimum fundamental rights, like the right to a fair trial, which belongs them under the humans dignity and personality. On the other side, society by the aid of its representatives, while trying to produce minimum resources for people and securing their welfare, has also a glance to its maintainance and continuance, by complying with some interests. This confrontation between humans rights and community interests, arrives its summit in terrorist offences and this, forms the most important philosophical base of differential criminal proceeding in terrorist offences. On one hand, suspects of terrorist activities want a fair trial as an undeniable right for human kind and on the other hand, political and judicial authorities seek to retain security of society, and see suspending and ignoring terrorist suspects’ rights, as one of resorts for achieving this aim. They regard suspension and ignorance of this group’s rights, as securing security. After explanation of this confrontation and its quality in terrorist offences, in this essay, is tried to produce logical resorts for its resolution.
