آسيب شناسي پياده‌سازي بندر خشك در ايران

A Study of Dry Port Implementation in Iran

بندر خشك يك راه حل بالقوه براي دسترسي بهتر به قابليت‌هاي بنادر دريايي داخلي محسوب مي‌شود. مطمئناً براي پياده سازي موفق بندر خشك وابسته به شناسايي و تعريف موانع و قابليت‌هاي توسعه ترمينال‌هاي واسطه‌اي پيشرفته مي‌باشد. در راستاي پيدا كردن روش راه‌اندازي بندر خشك در ايران، بازنگري ادبيات و مقايسه مطالعات انجام شد. بر اساس يك رويكرد تركيبي از روش‌هاي ديمتل و دلفي الزامات راه اندازي بندر خشك شناسايي و روابط علي بين آن‌ها كشف شد. در نتيجه اين بررسي 8 متغير با اهميت و عمومي شناسايي شد و روابط علي در قالب يك مدل مفهومي مطرح گرديد. اين پژوهش به دنبال دستيابي درك بهتري از مسير اجراي پروژه‌هاي بندر خشك در ايران بود.

Dry port is a potential solution for better inland seaport capabilities access. Surely, the success of the implementation of dry port is related to the investigation and identification of the impediments and the ways we want to develop advanced intermodal terminals. In order to find the way of establishing dry port in Iran, interviews and literature review have been carried out. We used a hybrid approach based on DEMATEL and DELPHI methods to discover essential factors of implementation of dry port in Iran and casual relationship between them. The most common and important factors that affect on dry port implementation classified in 8 variables and we suggested a conceptual model. The propose behind the study is to contribute to a better understanding of the way of accomplishment of dry port projects in Iran.