تبيين آسايش اقليمي گردشگري ساحلي

Investigation Of Indexes Of Terjung, Beiker And To Determine Coastal Tourism Climate In Mazandaran Province

به طور كلي رشد و توسعه گردشگري ساحلي نيازمند برنامه اي مدون در اين حوزه است كه تنها با رويكردي همه جانبه در اين زمينه، مي توان شاهد افقي روشن در حوزه گردشگري ساحلي بود. بر اين اساس پژوهش حاضر به روش توصيفي- تحليلي و با هدف شناسايي مطلوب ترين بازه هاي زماني از نظر شرايط اقليمي به منظور توسعه گردشگري ساحلي تدوين گرديده است. در اين پژوهش با استفاده از سه شاخص Terjung ، Beiker و ET به بررسي شرايط اقليم آسايش گردشگري شهرستان هاي ساحلي استان مازندران پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهد كه شاخص ET نمي تواند معيار مناسبي براي ارزيابي اقليم آسايش گردشگري استان مازندران باشد. در اين بين نتايج حاصل از شاخص هاي Terjung و Beiker، نشان مي دهد كه مطلوب ترين ماه ها جهت گردشگري در شهرستان هاي ساحلي مازندران، عمدتا در شش ماهه اول سال قراردارند. به طوري كه از فروردين ماه تا آبان ماه، امكان گردشگري در استان مازندران با شرايط اقليمي مطلوب وجود دارد و طبيعتا بهترين بازه هاي زماني جهت برنامه ريزي براي حضور گردشگران و ارائه خدمات به آن ها مي باشد. البته اين بدان معني نيست كه در ماه هاي ديگر، گردشگري ساحلي مسكوت مي ماند، بلكه اين طبقه بندي صرفا مطلوبيت اقليمي را در ماه هاي مختلف در مقايسه با يكديگر بيان مي دارد كه در اين خصوص با برنامه ريزي زماني و مكاني مناسب مي توان زمينه رشد و توسعه گردشگري ساحلي در اين منطقه را فراهم نمود.

Generally first of all, the development of coastal tourism needs to codified program in this field that can be expected outlook desirable in the area of coastal tourism, just with a holistic approach in this field. In this regard this study has been conducted with method of descriptive- analytic and with the aim of identifying the most desirable timescales terms of climatic conditions for the development of coastal tourism. In this study is investigated tourism Climate conditions in the coastal city of Mazandaran province using three indicators Terjung, Beiker and ET. The results show that the index of ET can not be a suitable criterion for evaluation tourism Climate in Mazandaran province. In the meantime, the results of indicators Terjung and Beiker, shows that the most favorable month for tourism in the coastal city of Mazandaran, located mainly in the first half of the year. So that from April to October, tourism can exist in the Mazandaran province with desirable climatic conditions. Of course, this does not mean that in other months, coastal tourism remains silent; But this classification Just states desirable climate in different months compared with others. That in this regard, it can provide growth and development of coastal tourism in the region with suitable temporal and spatial planning.