پژوهشي تطبيقي در باب مبناي مسئوليت مدني ورزشكاران (در مقابل يكديگر)

A comparative research about civil responsibility cause of athletics

شناسايي مسئول آسيب ها در يك حادثه ورزشي با دشواري هاي متعددي روبرو استكه مي توان آن ها را ناشي از شناسايي نشدن مبناي مسئوليت ورزشكاران در خصوص اين حوادث دانست. براي يافتن اين مبنا نخست بايد قلمرو موضوعي (تعريف حادثه ورزشي) و مفهومي تقصير (قواعد حاكم بر آن) را بشناسيم و سپس بيان ويژگي هاي يك فعاليت ورزشي ضروري خواهد بود. اين ويژگي ها كه به طور كلي مي توان آن ها را در دو عنوان «دكترين خطرهاي ذاتي» و «دكترين (نظريه) پذيرش خطر» خلاصه كرد، بيشترين نقش را در شناسايي مبناي مسئوليت در حوادث ورزشي دارد. نگارندگان با بررسي و تحليل آراي دادگاه هاي بيگانه و حقوق موضوعه ايران، بر اين باورند كه مبناي مسئوليت مدني ورزشكاران در مقابل يكديگر در حقوق خارجي مبتني بر تقصير است و نقض قواعد بازي به خودي خود به منزله تقصير نيست. در حقوق ايران، مسئوليت مدني ورزشكاران در مقابل يكديگر مبتني بر نظريه قابليت استناد است.

Recognition the responsible for damages in a sportive occurrence confront several problems.these problems are due to nonrecognition the liability criteria about these occurrences.for perfect recorgnition of the criteria، first must know that a sportive occurrence is which one and which rules govern it.after survey this problem ،discribtion the attributes of a sportive action will be necessary.these attributes that in general term could summarize them as doctorine of Inherent risks and Assumption of risk،that play the most important role in the recognition of responsibility criteria.in this essay by depend on disiciions of foreign courts and positive law of Iran،We believe that responsibility cause of athletics in foreign law is fault and breach the rules of game by itself is not fault. But in iran law the responsibility of athletics infront of each other is based on referability.