قيمت گذاري درآمدهاي اختياري و تبيين نوع مديريت سود

The Pricing of Discretionary Revenues and the Type of Earnings Management

مدل هاي اقلام تعهدي اختياري كه عموما توسط مطالعات تجربي براي اندازهگيري ميزان مديريت سود انجام شده در شركت ها مورد استفاده قرار مي گيرند ممكن است مبلغ مديريت سود انجام شده را بيش نمايي كنند و در نتيجه خطاي نوع اول را افزايش دهند. در مطالعه حاضر، با تاكيد بر كشف مديريت درآمد به جاي كشف مديريت سود، مدلي براي اندازه گيري نا اريب درآمدهاي اختياري، به عنوان سنجه اي بديل براي مديريت سود، به كار گرفته شد و بر اين اساس مشاهده شد كه اولا بازار سهام به اطلاعات درآمدهاي اختياري قيمت مي دهد و ثانيا يك رابطه معكوس ميان درآمدهاي اختياري و قيمت سهام وجود دارد. اين شواهد كه از برازش رگرسيون مدل آثار ثابت و داده هاي پانلي مربوط به 86 شركت عضو بورس اوراق بهادار تهران در يك دوره 10 ساله بين 1383 تا 1392 استخراج شد نشان مي دهد درآمدهاي غير اختياري داراي محتواي اطلاعاتي افزاينده است و همچنين مديريت سود در شركت هاي عضو بورس اوراق بهادار تهران با هدف حداكثرسازي ارزش شركت انجام نمي شود و يك گرايش فرصت طلبانه دارد. مقايسه دو مدل غيرآشياني درآمدي و اقلام تعهدي با استفاده از ملاك اطلاع آكائيك و آزمون كاكس نشان مي دهد كه درآمدهاي اختياري به شكل قدرتمندتري در مقايسه با اقلام تعهدي اختياري تغييرات قيمت سهام را توضيح مي دهد.

Discretionary accruals models، which have been mostly used to measure magnitude of earnings management done by managers، might have overstated income manipulation and resulted in an increase in error type alpha in empirical studies. Emphasizing on detecting revenue management instead of earnings management، this study employs a model which provides an unbiased estimation of discretionary revenues، as an alternative proxy for earnings management. The findings، which are obtained by regression of a panel data sample including 860 firm-year observations، documents that (1) the stock market prices the information contained in discretionary revenues and (2) stock prices negatively response to the discretionary revenues. The findings suggest that the discretionary revenues have incremental information content، and consistent with opportunistic earnings management explanation manager’s engagement in income manipulation is not a wealth-maximizing approach which may benefit shareholders. Furthermore، the results of a comparison of two non-nested models، revenue and accrual model، using AIC and Cox’s Z test shows that the alternative proxy، discretionary revenues، gives a more realistic and powerful prediction of firm value.