بررسي همدلي در دانشجويان كارشناسي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تهران

Empathy among undergraduate nursing students in Tehran University of Medical Sciences

همدلی، شرطی ضروری برای مراقبت‌ پرستاری موثر است. یك رابطه همدلانه بین پرستار و بیمار به نتایج مثبت درمانی منتهی می¬شود و در محیط¬های آموزشی و درمانی موجب افزایش سازگاری دانشجویان پرستاری شده و حساسیت اخلاقی آنان را تحت تاثیر قرار می¬دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین همدلی دانشجویان پرستاری و ارتباط آن با مشخصات دموگرافیك آن¬ها در سال 1393-1392 انجام شد. مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بود كه در آن به روش تصادفی طبقه‌ای، 320 دانشجوی سال اول تا چهارم مقطع كارشناسی پرستاری شركت كردند. داده¬ها با استفاده از پرسشنامه همدلی جفرسون ویژه دانشجویان پرستاری جمع-آوری شدند و سپس با استفاده از نرم¬افزار SPSS نسخه 18، آزمون¬های آماری تی¬تست مستقل، آنالیز واریانس یك¬طرفه و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند. میانگین نمره همدلی دانشجویان 11±103 بود و با افزایش سال ‌تحصیلی، نمره همدلی نیز افزایش ‌یافت. ارتباط معنی¬دار آماری بین جنس و همدلی وجود داشت و دانشجویانی كه دوره ارتباط موثر را نگذرانده بودند، نمره همدلی بیشتری كسب كردند. به علاوه، با افزایش سن، نمره همدلی افزایش یافت و دانشجویان ‌مجرد و ‌شاغل، نمره‌ همدلی بالاتری نسبت به دانشجویان متاهل و غیر شاغل به دست آوردند. ارتباط معنی¬داری بین نمره همدلی با علاقه مندی به رشته پرستاری، محل سكونت و معدل دانشجویان به دست نیامد. از آن جایی كه ضعف ارتباطات بین فردی و پایین بودن احساس همدلی از موانع حساسیت اخلاقی است، تقویت همدلی از طریق آموزش می تواند به ارتقای اخلاق حرفه ای در دانشجویان پرستاری منجر شود. با توجه به ارتباط همدلی با سنوات تحصیلی دانشجویان در مطالعه حاضر، پیشنهاد می شود دانشكده ها از ترم های اول، دانشجویان را با اهمیت همدلی و چگونگی به كارگیری این مهارت در مراقبت از مددجویان آشنا سازند. همچنین در آموزش دانشجویان مذكر، به تقویت همدلی آنان با مددجویان توجه بیشتری صورت پذیرد.

Empathy is a necessary condition for an effective nursing care. An empathetic relationship between nurse and patients leads to positive treatment outcomes and moral sensitivity among students in clinical and educational environments. This study was conducted in 2014 to determine the level of empathy among nursing students and its relationship with their demographic data. A cross-sectional study (Descriptive analysis) was undertaken using paper-based versions of the Jefferson Scale of nursing Empathy. By using stratified random sampling, 320 undergraduate students from the first to forth-year of their program in Tehran University of Medical Sciences were selected. The result shows that participants reported good empathy levels, and the average of empathy score was 103 ±11. Empathy scores increased with increasing academic year. There was a significant relationship between sex and empathy. Students who did not passed the effective communication course scored higher than their counterparts. Empathy score increased with age, and older students recorded higher scores than their younger colleagues. Single and employed students recorded higher empathy scores than married and unemployed students. There were no significant differences between the place of living (dormitory versus personal house), Interest in nursing education as well as their marks. Regarding the relationship between empathy with students’ academic years, the finding offers insights into the importance of incorporating and promoting empathy in nursing curricula from the first year of training. In addition, it is necessary to pay more attention to teaching empathy to male students.