تعيين روايي و پايايي پرسشنامه جهت گيري اخلاقي در دانشجويان ورزشكار

Determining Validity and Reliability of Moral Orientation Questionnaire in Student Athletes

هدف از پژوهش حاضر تعيين روايي و پايايي پرسشنامه جهت گيري اخلاقي در دانشجويان ورزشكار بود. جامعه آماري شامل دانشجويان تربيت بدني دانشگاه فردوسي مشهد (450=N) بود كه از بين آنها 186 آزمودني به شكل تصادفي به‌عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. ابـزار اندازه گيري پرسشنامه 14 سوالي جهت گيري اخلاقي (ميلتياديس، 2010) بود كه داراي دو مولفه (اخلاق وظيفه‌شناسي و اخلاق غايت‌شناسي) است. روايي صوري و محتوايي پرسشنامه پس از ترجمه توسط استادان متخصص مديريت ورزشي تاييد شد. به‌منظور تجزيه‌وتحليل داده ها، از شاخص هاي توصيفي براي توصيف داده ها، از آلفاي كرونباخ براي تعيين همساني دروني و از تحليل عاملي تاييدي براي تعيين روايي سازه استفاده شد. يافته ها نشان‌دهنده همساني دروني (72/0=?) براي پرسشنامه جهت گيري اخلاقي بود. در خصوص روايي سازه و براساس ميزان روابط و T-value، تمامي سوال ها رابطه معناداري با مولفه ها داشتند و توانستند پيشگوي خوبي براي مولفه خود باشند. شاخـص هاي نسبت x2 به df (64/4) و 060/0=RMSEA هم برازش مدل را تاييد كردند. همچنين تمامي مولفه ها پيشگوي خوبي براي مفهوم جهت‌گيري اخلاقي بودند. در نتيجه روايي دروني و بيروني مدل "جهت‌گيري اخلاقي" تاييد شد. در نهايت مي‌توان گفت كه پرسشنامه جهت گيري اخلاقي در ورزش ابزار اندازه‌گيري معتبر و پاياست كه مي توان براي ارزيابي جهت‌گيري اخلاقي دانشجويان ورزشكار از آن استفاده كرد و نتايج باثباتي هم به‌دست آورد.