بررسي تطبيقي روش تفسيري فيض كاشاني و ابن كثير

Comparative study of Feyz-e Kashani and Ibn Kathirייs interpretive method

تفسير القران العظيم ابن‌كثير از تفاسير روايي قرن هشتم است كه متاثر از تفاسير جامع البيان طبري و همچنين اصول تفسيري ابن‌تيميه است. زمينه‌ها و بسترهاي شكل‌گيري اين تفسير از يك‌سو و روش‌هاي تفسيري مفسر از سوي ديگر به اين تفسير ويژگي‌هاي ممتازي بخشيده كه آن را شايسته تتبع قرار مي‌دهد. به ويژه زماني‌كه آن را در ترازوي سنجش با تفسيري چون تفسير صافي فيض كاشاني قرار دهيم كه بر اساس رويكرد حديثي علماي شيعه در قرن يازدهم و دوازدهم و به دنبال آن سير تدوين تفاسير اثري شيعه در دو قرن ياد شده سامان يافته است. سوالي كه در اينجا مطرح است اين است كه: فيض كاشاني و ابن‌كثير در تفسير خود از كدام روش تفسيري پيروي نموده اند؟ در پاسخ به اين سوال بايد گفت: روش تفسيري ابن‌كثير تفسير قرآن به قرآن و قرآن به سنت بر اساس منابع روايي اهل‌سنت و روش فيض كاشاني روش آميخته با تاويلات باطني بر اساس منابع روايي شيعي است

The interpretation of Al-Quran Al-Azim by Ibn Kathir is one of the narrative interpretations of the 8th century which is influenced by Tabarisʹ Jame-Albayan interpretations and also interpretive principles of Ibn Timie. Grounds for forming this interpretation and bases of this interpretation on the one hand, and on the other hand interpretive methods of the exegetist have given superior features to this interpretation and made it suitable to research; especially when we compare it with interpretations such as those by Safi Feyze Kashanis, which is on the basis of Hadith based approach by Shiite scholars in eleventh and twelfth centuries followed by interpretation development in these two centuries. The question which is raised in here is that: Which interpretive method have Feyz-e Kashani and Ibn Kathir followed in their own interpretations ? To respond the question we should say that the interpretive method of Ibn Kasthir is Quran to Quran and Quran to custom on the basis of sunna narrative sources and Feyz-e Kashanis, method is combined whit inferior paraphrases based on Shiites, narrative sources