تاثير بازي‌هاي بومي - محلي بر رشد مهارت‌هاي حركتي درشت كودكان كم‌توان ذهني

The Effect of Traditional Local Games on Development of Gross Motor Skills in Children with Mental Retardation

هدف از تحقيق حاضر بررسي تاثير بازي‌هاي بومي- محلي بر رشد مهارت‌هاي حركتي درشت كودكان كم‌توان ذهني تربيت‌پذير بود. به همين منظور 30 كودك كم‌توان ذهني تربيت‌پذير از مركز سازمان بهزيستي شهرستان مريوان با ميانگين سني 12/1±8/12سال و ضريب هوشي 81/7±61/33 با روش نمونه‌گيري هدفمند مطالعه شدند. از همه كودكان پيش‌آزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها به‌صورت تصادفي به دو گروه تقسيم و به‌عنوان گروه مداخله و كنترل در نظر گرفته شدند. در اين پژوهش در بخش‌هاي مربوط به مهارت‌هاي حركتي درشت از آزمون تبحر حركتي برونينكس- اوزرتسكي استفاده شد. بازي‌هاي بومي- محلي توسط گروه آزمايش طي 32 جلسه تمرين، هر جلسه 50 تا 60 دقيقه و 4 روز در هفته تمرين شد. پس از 32 جلسه تمرين از هر دو گروه پس‌آزمون به‌عمل آمد. براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش از آزمون‌هاي ناپارامتريك ويلكاكسون و يومن ويتني (SPSS16) بهره گرفته شد. نتايج آزمون‌هاي آماري تفاوت معناداري را در نمره‌هاي پس‌آزمون مابين گروه‌هاي آزمايش و كنترل نشان داد (05/0P?) . گروه مداخله نمره‌هاي بيشتري كسب كرد. از نتايج به‌دست‌آمده چنين برداشت مي‌شود كه برنامه تمريني به‌كاررفته در تحقيق حاضر براي بهبود مهارت‌هاي حركتي درشت در كودكان كم‌توان ذهني تربيت‌پذير مناسب است.