تكانش گري حركتي و يادگيري مهارت هاي پايه بسكتبال

Motor Impulsivity and Learning of BasketballBasic Skills

ويژگي هاي تكانش گري افراد، الگوهاي حركتي آنها را در يادگيري مهارت هاي ورزشي تحت تاثير قرار مي دهد. ازاين‌رو در اين تحقيق تاثير سطوح مختلف تكانش گري حركتي بر يادگيري مهارت هاي پايه بسكتبال بررسي شد. به اين منظور سه گروه 12 نفري از پسران 10 تا 12 ساله كه با توجه به سطوح تكانش گري حركتي تعيين شده بودند، همراه گروه كنترل كه به صورت تصادفي انتخاب شده بود، در يك دوره آموزشي مهارت‌هاي پايه بسكتبال شركت كردند. براي ارزيابي نتايج عملكرد افراد از آزمون هاي پاس بسكتبال ايفرد (AAHPERD) و آزمون پاس هان (Hann) در مراحل پيش آزمون، پس آزمون، يادداري و انتقال استفاده شد. نتايج آزمون تحليل كوواريانس و تحليل واريانس به‌ترتيب در مراحل پس آزمون (0001/0=P) و يادداري (011/0=P) در مورد تكليف پاس ايفرد نشان داد كه همراستا با افزايش سطوح تكانش گري حركتي افراد، برتري شايان توجهي در اجراي اين آزمون مشاهده مي شود، درحالي‌كه در تكليف پاس هان، عملكرد بهتر همراستا با كاهش سطوح تكانش گري مشاهده شد. تفاوت هاي مشاهده‌شده بين گروه ها در مرحله انتقال از نظر آماري معنا دار نبود (P=0/112). با استناد به اين يافته‌ها مي توان گفت كه سطوح مختلف تكانش گري حركتي يكي از عوامل اصلي اثرگذار در يادگيري مهارت هاي ورزشي با در نظر گرفتن مهارت هاي سرعت-محور و دقت‌محور است.