پديد آورندگان :
اسلامی منصور نويسنده گروه فیزیولوژی و بیومكانیك ورزشی، دانشكده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران. Eslami Mansour , میردار شادمهر نويسنده گروه فیزیولوژی و بیومكانیك ورزشی، دانشكده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، مازندران، ایران. Mirdar Shadmehr
كليدواژه :
Static balance , Resistance Training , اندام تحتاني , تعادل ايستاي ساكن , تمرين‌هاي مقاومتي , سالمند , Center of pressure , Elderly , lower limbs , مركز فشار
چكيده فارسي :
هدف سالمندی با كاهش ظرفیت‌های فیزیولوژیكی و عملكردی ارتباط دارد كه می‌تواند باعث ناتوانی، كاهش تعادل و افزایش ریسك سقوط شود. بنابراین از تعادل به عنوان عاملی برای تعیین میزان استقلال سالمندان استفاده می‌شود. از طرفی میانگین سرعت به عنوان پایاترین شاخص مركز فشار برای ارزیابی تعادل و كاهش ریسك سقوط محسوب می‌شود. با توجه به اهمیت تعادل و قدرت عضلات اندام تحتانی در دوران سالمندی، هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر یك دوره برنامه تمرین‌های نه‌هفته‌ای بر شاخص‌های مركز فشار در حالت ایستای ساكن با چشمان باز و بسته در مردان سالمند است.
روش بررسی در این پژوهش، ۲۷ مرد سالمند كه همگی از نظر عمومی سالم بودند، به صورت داوطلبانه شركت كردند. شركت‌كنندگان به صورت تصادفی به دو گروه تمرینی (۱۵ نفر با میانگین سنی ۵/۵۹±۶۱/۰۸ سال، وزن ۱۰/۲۳±۷۷/۰۷ كیلوگرم، قد ۶/۰۴±۱۶۷/۷ سانتی‌متر) و كنترل (۱۲ نفر با میانگین سنی ۶/۴۳±۶۲/۰۸ سال، وزن ۷/۰۶±۷۲/۰۸ كیلوگرم، قد ۹/۰۸±۱۶۷/۰۱ سانتی‌متر) تقسیم شدند. در ابتدای پژوهش، به منظور ارزیابی تعادل، آزمودنی‌ها به حالت ایستاده آرام روی فوت اسكن قرار گرفتند و میانگین سرعت مركز فشار ابتدا در حالت ایستا با چشمان باز و سپس با چشمان بسته به وسیله دستگاه ثبت شد. داده‌های سینتیكی فوت اسكن (میانگین سرعت مركز فشار) با نرم‌افزار بالانس آر اس اسكن محاسبه شد. میانگین داده‌ها به صورت فایل اكسل از نرم‌افزار گرفته و ارزیابی شد. سپس گروه تمرینی، برنامه نه‌هفته‌ای تمرین‌های مقاومتی عضلات منتخب اندام تحتانی را (۷ گروه عضلانی اندام تحتانی شامل: دوركننده و نزدیك‌كننده‌های ران، بازكننده‌ها و خم‌كننده‌های ران، بازكننده‌ها و خم‌كننده‌های زانو و بازكننده‌های مچ پا) به مدت یك و نیم ساعت (۱۵ دقیقه گرم‌كردن، ۱ ساعت انجام تمرین اصلی و ۱۵ دقیقه سردكردن) و سه جلسه در هفته انجام دادند. در این مدت از گروه كنترل خواسته شد تا فعالیت‌های روزانه خود را انجام دهند. پس از اتمام برنامه تمرینی مقاومتی از دو گروه پس‌آزمون گرفته شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل آماری تی وابسته و مستقل در سطح معنی‌داری (P≤۰/۰۵) تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها یافته‌ها نشان داد تمرین‌های مقاومتی عضلات اندام تحتانی به مدت ۹ هفته باعث بهبود معنادار میانگین سرعت مركز فشار (P=۰/۰۰۵، t=۳/۰۷) و تعادل ایستا با چشمان باز (P=۰/۰۰۴، t=۳/۴۶) در گروه تمرینی نسبت به پیش‌آزمون شده است، اما در حالت تعادل ایستا با چشم‌بسته اثر معناداری یافت نشد (P=۰/۱۵، t=۱/۴۹). همچنین آزمون تی مستقل اختلاف معناداری بین گروه كنترل و تمرینی در میانگین سرعت كلی مركز فشار (P=۰/۰۴، t=۲/۴۳) و تعادل ایستا با چشمان باز (P=۰/۰۱، t=۲/۳۹) قبل و بعد از تمرین مقاومتی نشان داد. این اختلاف بین دو گروه در حالت تعادل ایستا با چشم‌بسته معنادار نبود (P=۰/۲۲، t=۱/۲۵).
نتیجه‌گیری با توجه به اثر مناسب تمرین‌های مقاومتی عضلات اندام تحتانی بر بهبود شاخص مركز فشار و به دنبال آن بهبود تعادل ایستا و كاهش ریسك سقوط پیشنهاد می‌شود برنامه‌ریزی برای تمرین‌ها و فعالیت‌های جسمانی در جامعه سالمند ضروری شود. با اجرای برنامه تمرین‌های مقاومتی مناسب می‌توان از ضعف تعادلی و ریسك سقوط در این افراد جلوگیری كرد.
چكيده لاتين :
Objective Ageing is associated with some physiologic and functional declines that can increase disability, frailty, and falls in the elderly, so balance is used as a factor in determining the level of independence of the elderly. On the other hand, the mean velocity is considered as the most reliable indicator of the center of pressure to assess the balance and reduce the risk of falling. Because of significant effects of balance and muscle strength in the health of the more elderly population, the purpose this study was to investigate the effects of a nine- weeks training program on the center of pressure indicators with open and closed eyes condition in the elderly male.
Materials & Methods In this study, 27 elderly subjects with general health were participated voluntarily in this study. These were randomly divided into two training groups (n=15, mean age=61.5±08.59 years, weight=77.10±07.23 kg, height=167.6±6.4 cm) and control (n=12, mean age=62.6±08.44 years, weight=72.07±08.06 kg, height=167.9±01.08 cm). To assess the balance subjects were placed in a steady state on the foot scan at the beginning of the work, and the mean velocity of the center of pressure was first recorded in a static state with open eyes and then closed eyes. The kinetic data of the foot scan (mean velocity of the center of pressure) was calculated by RS-scan software, and the mean of the data was extracted from Excel software and evaluated. The training group then performed a nine-week program of lower limb muscle resistance training (on seven lower limb muscle groups including adductor and abductor of femurs, flexors, and extensor of femurs, flexors and extensor of knee, and plantar flexor of ankle) for 1.5 hour (15 minutes warm up, 1 hour of the main exercise, 15 minutes of cool down) and three sessions per week. During this period, the control group was requested to perform its daily activities. After completing the resistance training program, post-test was performed. Data were analyzed using independent and dependent T-analysis at a significant level (P≤0.05).
Results Lower limb muscle resistance training for nine weeks yielded a significant improvement in mean velocity of COP (P=0.005, t=3.07) and static balance with open eyes (P=0.004, t=3.46). In the training group, it has been pre-tested; however, no statistically significant effect was observed in static balance with closed eyes (P=0.15, t=1.49 ). Resistance training showed a significant difference between the control and the training group in the mean overall velocity of the center of pressure (P=0.04, t=2.43) and static balance with open eyes (P=0.01, t=2.39) as determined by independent t-test. This difference was not significant between two groups in static balance with closed eyes (P=0.22, t=1.25).
Conclusion The lower extremity muscle resistance training improves the center of pressure, static balance and reduces the fall risk. It is suggested that planning sufficient physical activities and training among all age groups is necessary. Appropriate resistance training program can prevent balance disorders and falling among the elderly population.
